Foto boven, van links naar rechts:
Nico Dekker, Dick Beutick en Herman Bouwens bij de versierde entree. (Foto: Hans Boot)

Castricum – Op 4 mei 1983 werd de Stichting Castricum helpt Muttathara opgericht. Aanleiding was de hulp van een Castricumse familie aan een Foster Parents-kind in India. De stichting heeft vanaf het begin de sympathie van de plaatselijke bevolking en talrijke inwoners brachten in de loop der jaren een bezoekje aan de kringloopwinkel om goederen te schenken of een tweedehands artikel te kopen. Muttathara heeft altijd kunnen bouwen op vele vrijwilligers. Voor hun belangeloze inzet werden zij afgelopen zaterdagavond getrakteerd. Wethouder Brouwer kwam de stichting feliciteren.

Door Hans Boot

Nadat de familie Oudejans in de jaren zeventig de studie heeft betaald van een Indiase jongen, die priester werd in het lepradorp Mutthatara, brengen zij begin jaren tachtig een bezoek aan het dorp en schrikken zij van de armoede. Terug in Castricum wil de familie iets doen en worden er verschillende acties georganiseerd, waarmee middelen worden geworven. Spoedig is de stichting Muttathara een feit. Het doel is hulp te bieden aan de bevolking in ontwikkelingslanden.

In de Dorpsstraat wordt een winkel in tweedehands goederen gestart, die spoedig naar een oude loods op de Oude Haarlemmerweg 77c verhuist. In 1990 moet worden uitgekeken naar een groter pand en met behulp van de gemeente wordt de huidige locatie aan de Castricummer Werf 71 in gebruik genomen. Zeer toepasselijk krijgt het de naam Muttathara, waarmee het allemaal begon.

De projecten die de stichting ondersteunt zijn met name gericht op scholing en ontwikkeling van kansarme kinderen, structurele armoedebestrijding en gezondheidszorg.

Parkeergelegenheid

Tim de Heer, sinds kort ook gemeenteraadslid voor De VrijeLijst, is sinds december 2019 voorzitter van het dagelijks bestuur van Muttathara. Desgevraagd licht hij de kracht van de organisatie toe: ,,Dat zijn natuurlijk zonder meer onze vrijwilligers. Zonder hen zouden we nergens zijn. Verder noem ik de goede naam die wij in al die jaren in de regio hebben opgebouwd en ook onze niet te dure prijsstelling speelt een rol. Daardoor trekken wij een vast publiek en hoeven we niet bang te zijn voor de komst van kringloopwinkel Noppes.’’

Gezien de vele veranderingen in de samenleving is de beschikbaarheid van voldoende vrijwilligers volgens de voorzitter nog wel constant een punt van zorg: ,,Het grootste deel van onze medewerkers heeft inmiddels een respectabele leeftijd bereikt. Ondanks dat we via advertenties nieuwe vrijwilligers zoeken komt daar te weinig response op.’’

Tot slot zegt De Heer over de minimale parkeergelegenheid bij de winkel: ,,Daar moet natuurlijk hoog nodig verbetering in komen. Gelukkig ligt er nu een mooi plan bij de gemeente om de hele werf te revitaliseren en dat ook voorziet in een oplossing voor ons probleem.’’

Twee trouwe vrijwilligers aan het woord

Muttathara kan doorgaans bouwen op vrijwilligers die meerdere jaren de stichting trouw blijven. Sommigen spannen echter de kroon wat het aantal jaren betreft, zoals Anny van der Hoek (1940): ,,Ik ben hier nu achtentwintig jaar actief. Een vroegere buurvrouw van me zat destijds in het bestuur en vroeg of het misschien iets voor me was. De start was bij de inbreng van spullen en daarna heb ik allerlei hand- en spandiensten verricht. Uiteindelijk belandde ik in de boekenhoek en ben daar voor vast op de dinsdag gebleven. Ik vind het geweldig werk. We hebben zowel onderling als met de klanten heel goed contact, dus het is elke keer weer een feestje om naar Muttathara te gaan!’’

Een andere steun en toeverlaat is Frits Schreuder (1941) die vertelt: ,,Van alle vrijwilligers zit ik er het langste bij. Ik heb diverse functies gehad zoals voorzitter van de projectgroep en om die reden heb ik in 2000 India bezocht. Daar reisde ik van project naar project. Nu ben ik alleen op de zaterdagen aanwezig. Vroeger was ik overal inzetbaar, maar mijn gezondheid laat dat helaas niet meer toe. Zolang het echter nog kan blijf ik dit werk doen, want ik vind het veel te leuk!’’

Feestavond

Ter gelegenheid van het veertigjarig jubileum is de entree van de kringloopwinkel zaterdag feestelijk aangekleed met ballonnen. Een medewerker meldt ’s middags: ,,Om 09.30 uur stond er al een kar van De Roset om gratis ijsjes te verstrekken, maar die was al heel snel door zijn voorraad heen…’’ Het mag de pret niet drukken, want het gaat er die dag om dat de vrijwilligers ’s avonds in Fase Fier in het zonnetje worden gezet. En dat gebeurt terecht onder het genot van een drankje en een hapje.

De voorzitter opent de avond met een kort welkomstwoord en stelt vast dat de stichting in veertig jaar van een organisatie van vijfendertig vrijwilligers en een jaaromzet van circa 35.000 gulden is gegroeid naar rond de tachtig vrijwilligers en een gemiddelde omzet van 250.000 euro. Daaraan wordt toegevoegd dat aan donaties voor projecten in voornamelijk India in het afgelopen jaar 188.000 euro is uitgegeven en het overschot is besteed aan kosten voor verduurzaming van het gebouw en de aanschaf van een nieuwe vrachtwagen.

Nadat alle vrijwilligers zijn bedankt is er een extra open doekje voor Herman Bouwens, omdat deze vrijwilliger er bijna altijd is, ook bij calamiteiten of als er iets gerepareerd of geïnstalleerd moet worden. Hij word daarvoor door Tim de Heer in de bloemetjes gezet. Ook wethouder Valentijn Brouwer lijkt zich prima te vermaken en concludeert: ,,Erg leuk om te zien dat Muttathara een begrip in Castricum is geworden en dat de stichting op deze manier haar vrijwilligers bedankt.’’