Op de strandafgang aan de Zeeweg staat sinds enkele jaren deze gedenksteen (foto hieronder). Nu precies tachtig jaar geleden stortten deze zeven Britse RAF-militairen met hun aangeschoten bommenwerper neer in de Castricumse duinen, op de terugweg van hun succesvolle aanval op de grote waterkrachtcentrales in het Nazi-Duitse Ruhrgebied in de nacht van 16 op 17 mei 1943. ,,Wij blijven jullie gedenken’’, luidt de Engelse zin onder hun namen.
Dat bombardement bracht een gevoelige slag toe aan de zware oorlogsindustrie van de moffen. Hoe gevoelig? Dat stond van Duitse zijde eerst in 1969 te lezen in het dikke boek ‘Erinnerungen’ van Albert Speer, in 1943 de minister van de nazi-oorlogsindustrie. In de Nederlandse vertaling ‘De Derde Rijk-dagboeken’ (uitgeverij Meulenhoff, 2015 – pagina 331) schreef hij:
,,Het bericht dat mij in de vroege morgenuren van 17 mei 1943 werd overhandigd was bijzonder alarmerend: negentien bommenwerpers van de RAF probeerden om door verwoesting van de stuwdammen van het Ruhrgebied het centrum van onze bewapeningsindustrie uit te schakelen. De grootste van de stuwdammen, de Möhnetal-sperre, was verwoest en het water was weggestroomd. (…) Het elektriciteitsbedrijf aan de voet van de doorgebroken dam was weggevaagd, inclusief de zware machines. Een vloedgolf had het Ruhrdal overstroomd. Het water had de elektrische aggregaten van de pompstations doorweekt en met modder overdekt. Daardoor was de industrie tot stilstand gekomen en liep de watervoorziening van de bevolking gevaar. (…) De Engelsen waren die nacht dichter bij een succes dan zij tot dan toe bij een inzet van duizend bommenwerpers ooit hadden bereikt.’’
Vrachtkonvooien
Speer onttrok destijds prompt zevenduizend dwangarbeiders aan de bouw van de Atlantikwall om de dammen te herstellen: op 23 september 1943 hadden zij de 22 meter hoge en 77 meter diepe bres in de Möhnedam gedicht. Mede door deze RAF-vliegeniers kantelden de krijgskansen in 1943. Beslissend was: het Sovjet Rode Leger versloeg de Wehrmacht bij Stalingrad (januari) en Koersk (juli), mede ook dankzij de 78 vrachtkonvooien waarmee de Amerikanen, Canadezen en Britten al vanaf augustus 1941 veel zwaar oorlogstuig over de Noord-Atlantische Oceaan en de Barentszzee naar Moermansk en Archangel verscheepten om Stalins legers te helpen overeind te blijven. Hulp die al beloofd was door Churchill prompt na de Duitse invasie in Rusland op 22 juni 1941: hij zei op de BBC-radio dat hij, hoewel geen woord terugnemend van zijn eerdere anticommunistische uitspraken, voortaan het overweldigde Russische volk voluit zou steunen in hun strijd tegen de nazi-tirannie!
Laat dat thans hier herhaald zijn in 2023, nu agressor Poetin zijn volk en de wereld overstroomt met zijn tunnelvisie en leugenpropaganda om het Oekraïense volk en prille soevereiniteit te vernietigen.
Wilhelm Carton, Castricum