Foto boven:
Leden van Plonsgroep Alkmaardermeer zien er naar uit om in een bijt te zitten. Het geeft de ultieme kick. (Foto: Henk de Reus)

Uitgeest – Het is zondagmorgen, 11.30 uur. Bij het Uitgeestermeer heerst een serene rust. Je hoort de stilte. Het water is bedekt met een ijslaag van vijf centimeter. Een enkeling heeft de ijzers ondergebonden en waagt zich op het ijs voordat de dooi intreedt. Een groep diehards arriveert voor de ultieme kick: in een bijt (een door de mens gemaakt gat in het ijs, red.) zitten. Je moet er maar zin in hebben.

Door Henk de Reus

Zodra iedereen gearriveerd is pakt Castricummer, tevens ‘opperhoofd’ van de groep, André Hof (de broer van) een voorhamer en begint op het ijs te beuken. De rest kijkt toe. Als de bijt groot genoeg is, start iedereen zittend met de ademhalingsoefeningen. Deze maken onderdeel uit van de koudetraining en zijn bedoeld om de focus geheel op de aanstaande koude te richten. Het wordt een verkorte versie om niet te veel af te koelen. Hierna kleedt iedereen zich uit om het water in te gaan.

Adrenaline

Eenmaal in het water is de euforie groot. Iedereen lijkt over te lopen van de adrenaline. Het ijskoude water schijnt niemand te deren. Het lijkt een ‘koud kunstje’. Een groepje eenden waggelt verderop voorbij en ziet hun kans voor straks al schoon. Een paar wandelaars komen uit nieuwsgierigheid een kijkje nemen. Verbaasde gezichten. Na drie minuten klimt iedereen weer de kant op. Eerst doet men wat oefeningen om weer warm te worden. Daarna volgt het aankleden.

Russische traditie

Terwijl de koffie en thee inmiddels rondgaan spreken we Anton en z’n vrouw Carina. Zij wonen in Akersloot en zijn in 2015 met de koudetraining begonnen. Anton: ,,Onze trainer bij de sportschool nodigde ons ‘n keer uit om met het groepje van André mee te doen. Omdat het zo goed voelde zijn we ermee doorgegaan. We hebben thuis een zelfgebouwd bad staan dat via een installatie koud gehouden wordt.’’ Anton en z’n vrouw volgden vorig jaar in Noorwegen een training ijszwemman. Het is een Russische traditie waarbij er een zwembad in het ijs wordt uitgehakt. ,,Na een warming up wordt er een baantje getrokken. Het was een geweldige ervaring voor ons.’’

‘Strijd met de elementen’

Dora doet al vier seizoenen mee. Ze benadrukt het mentale aspect van de training. ,,Het voelt als een overwinning op jezelf als je vooraf denkt dat je dit niet kunt. Bovendien is het gevoel achteraf heel lekker.’’ Hans heeft al eerdere keren in een bijt gezeten. Het aangaan van de strijd met de elementen, in dit geval de kou, geeft hem het ultieme gevoel. Ook hij heeft thuis een bad en zit hier elke ochtend in. Niet onbelangrijk: Hans zegt maandag een mooi verhaal aan de collega’s te kunnen vertellen. Annelies doet sinds twee jaar mee. Zij zwemt het hele jaar door, weer of geen weer, en voelt zich er goed bij.

Overlevingsmodus

André richtte de groep zo’n acht jaar geleden op. Hij volgde op dit gebied al vele jaren zijn tweelingbroer Wim, die de methode inmiddels over de hele wereld heeft uitgerold. André: ,,In een bijt zitten geeft de ultieme kick. Kouder kan het water niet zijn. Mensen doen dit omdat het goed voor ze voelt. De motivatie is bij iedereen verschillend.’’ Hij omschrijft wat het lichaam doet als je in het koude water stapt. ,,Je lichaam schiet in de stress en gaat over in de overlevingsmodus. Net als bij een computer wordt je lijf gereset. Mensen ervaren achteraf een enorme energieboost.”

Inmiddels heeft André zich aangekleed. Als hij z’n natte spullen wil opbergen merkt hij dat z’n zwembroek inmiddels bevroren is. Het vriest op dat moment nog zo’n drie graden.