Akersloot – Bijna dertig jaar geleden kwam Sjanneke van Herpen ‘per toeval’ terecht op een Tsjechische beeldhouwschool. Sindsdien werkt zij afwisselend in opdracht en aan eigen werk. Van heel groot tot heel klein, van delicaat marmer tot stoer graniet, een enkele keer gecombineerd met andere materialen. Tot eind september exposeert ze in Gemaal 1879.

De serie ‘Zwanen, lood en veren’ begon met het beeld van de zwaan. Een vertaling van het beroemde schilderij ‘De bedreigde zwaan’ van Jan Asselijn. Van plat naar ruimtelijk, van verf op doek naar steen en steigerpijpen. Het werk begon met een persoonlijk idee, maar zoals meestal blijkt het uiteindelijk over universele waarden te gaan. Over bedreiging en bescherming, kracht en kwetsbaarheid, leven en licht. Over het ei, breekbaar en sterk tegelijk. Over veren, zo teer, maar ook krachtig. En eigenlijk ook over de rol van de mens, die zo de neiging heeft alles naar zichzelf toe te trekken, te gebruiken, op te maken. Zoals het schilderij van Asselijn. Door er teksten op te schrijven kreeg het schilderij een politieke boodschap die de inmiddels overleden schilder er nooit mee bedoeld had. Sjanneke vertelt graag over haar ideeën bij het getoonde werk. De bezoeker mag daar vanzelfsprekend een eigen interpretatie aan geven. Als ze die maar niet op het werk zelf schrijven. De officiële opening is op zondag 3 augustus. (Foto: Sjanneke van Herpen)