Veilingklok St. Willibrordus van Limmen naar Heiloo

Zaterdag 9 januari is de oorspronkelijke veilingklok van de groenteveiling St. Willibrordus overgedragen aan de Historische Vereniging Oud-Heiloo door Stichting Museum voor de Bloembollenteelt Limmen. Met vereende krachten werd de klok in een vrachtwagen gehesen en naar Heiloo getransporteerd. Na de restauratie wordt de klok opgenomen in de permanente expositie van Oud-Heiloo om de geschiedenis van het tuinbouwverleden van Heiloo levendig te houden.

Kees G. Kroone, voorzitter van Stichting Museum voor de Bloembollenteelt Limmen, vertelt: ,,Het gebied, grofweg tussen het Noordzeekanaal en Petten was uitermate geschikt voor groenten, aardbeien, bonen- en andere culturen, alsmede bloembollenteelt. Heel veel kleine bedrijven in Heiloo hadden een gemengd bedrijf van groenten, aardbeien, asperges en soms ook nog enkele stuks vee. Bekende productieplaatsen waren Beverwijk, Heemskerk, Castricum, Limmen en Heiloo; allemaal dorpen met zandgronden gelegen op oude strandwallen. Om de producten te verkopen werden er coöperatieve veilingvereniging opgericht. Ooit had Beverwijk zelfs twee veilingen vanwege de aardbeien. Castricum had ook een veiling, Limmen niet en Heiloo weer wel. Deze was gevestigd tegenover café Aris de Wit.”

De veiling van Heiloo sloot haar deuren in 1962. De gebouwen werden gesloopt en de veilingklok werd opgeslagen. Kees: ,,Via de R. Degenaar de Jager, voormalig directeur van ’t Hof en Blokker in Limmen en overleden in 2006, kwam de klok in handen van de Stichting Museum voor de Bloembollenteelt. Momenteel wordt er in Limmen hard gewerkt aan een heropleving van het museum, in de museale hoek, nabij de Hortus Bulborum en de protestantste kerk, waar ook de Stichting Oud Limmen en Harmonie Excelsior al gevestigd zijn. Op 9 januari zijn de goederen van het museum verhuisd en kwam ook de veilingklok van Heiloo weer tevoorschijn. In een eerder stadium had het bestuur van het museum al besloten dat de klok terug moest naar Heiloo. Het is een uniek exemplaar met een glazen klokschaal waar de wijzer van hoog naar laag gaat en de kopers door een nummer op de klok kunnen zien wie er op dat moment het hoogste bod doet. Een eerste inspectie liet aan de achterzijde zien, dat alle elektrische onderdelen van de klok nog aanwezig zijn. De klok heeft de laatste dertig jaar geen daglicht gezien.” Foto: Peter van Renen.