Foto boven:
Artist impression van de nieuwe situatie. (Afbeelding: aangeleverd)
Castricum – Op het landgoed Duin en Bosch bevindt zich nog een kavel die bestemd is voor de bouw van een woning. Op het terrein staat echter een vervallen gebouw dat in lang vervlogen tijden dienst deed als tramremise. Waarom deze opstal wel mag worden verplaatst maar niet gesloopt, wordt toegelicht door Ernst Mooij.
Door Hans Boot
Ernst Mooij is namens de Stichting Alkmaardermeeromgeving lid van de klankbordgroep Duin en Bosch, die adviseert over de ontwikkelingen op het landgoed sinds daar ingrijpende wijzigingen plaatsvinden in het kader van de herinrichting van het voormalig ziekenhuisterrein. Over de invulling van de bouwkavel op het perceel Goudsbergen 2 kan hij melden: ,,De op deze kavel staande voormalige tramremise dateert uit de periode 1914-1938, toen de door paarden voortgetrokken en later geëlektrificeerde tram tussen station Castricum en het provinciaal ziekenhuis reed. De remise werd al eens verplaatst van de oostzijde tussen het administratiegebouw en het economiegebouw naar de huidige locatie om te dienen als opslagloods voor timmerhout en plaatmateriaal. Aangezien het gebouw de status heeft van rijksmonument, geldt bij verkoop dat het niet mag worden gesloopt.’’
Verplaatsing
Aanvankelijk had zich een gegadigde voor de betreffende kavel gemeld die volgens Mooij de nodige weerstand ondervond: ,,Het was voor de aanvrager geen eenvoudige opgave om de remise deel te laten uitmaken van een volwaardige woning. Een eerste ontwerp met een souterrain kon niet doorgaan, omdat het Duin en Boschterrein nog viel onder het aardkundig monument Noordhollands Duinreservaat. Toen een kubistische aanbouw werd gepresenteerd, hadden omwonenden daar bezwaar tegen vanwege de erg afwijkende bouwvorm. Daarna werd weer teruggegrepen op het eerste ontwerp omdat de status van aardkundig monument voor het ziekenhuisterrein is komen te vervallen. Een ander probleem was dat de tramremise niet mocht worden verplaatst naar de straatzijde van Goudsbergen. Zowel de eigenaar als de klankbordgroep vonden echter dat de remise op de huidige locatie in het niet zou vallen tussen de bouwvolumes van de nieuwbouw aan beide zijden.’’
Ter motivatie voor de verplaatsing van het monument werden volgens Mooij de volgende argumenten aangevoerd: ,,De remise wordt beter zichtbaar vanaf het voormalige tracé van de oude trambaan en het gebouw komt op één lijn te liggen met de nabijgelegen vroegere werkplaats van de bouwkundige dienst. Uiteindelijk is de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed akkoord gegaan met verplaatsing.’’
Makelaar
Mooij vraagt zich af hoe de vlag er op dit moment bijhangt, want het blijft akelig stil rond de bouw: ,,Het gebouw is dusdanig in verval geraakt dat het een enorme klus zal worden om het in de huidige staat af te breken en weer op te bouwen. Ik verwacht eerder dat het bij herbouw grotendeels zal worden vernieuwd en het vervolgens wordt geïntegreerd in de bouw van een woning.’’
Wellicht kan de makelaar bij wie de kavel in de verkoop staat wat meer duidelijkheid verschaffen? Desgevraagd laat Adri Hopman weten: ,,Ik heb de kavel bijna twee jaar geleden verkocht. De eigenaar heeft uiteindelijk een bouwplan ingediend dat ieders goedkeuring had, maar helaas heeft hij moeten afhaken. Daarom staat de kavel nu weer te koop. De nieuwe koper kan in wezen het laatste plan zo overnemen, maar ook kiezen voor een ander ontwerp. Het betekent sowieso dat de remise moet worden herbouwd en voldoen aan de bouwkundige eisen zoals het isoleren van de binnenkant. Qua constructie is de bouwkundige staat nog steeds goed. De liggers, staanders en spanten zijn prima her te gebruiken. Ik heb er dus alle vertrouwen in dat het goed gaat komen met de verplaatsing.’’