Regio – Paul Brussel zwaait aan het eind van dit seizoen af als trainer bij voetbalvereniging Terrasvogels. De bijna 56-jarige Brussel vindt het mooi geweest en wil niet meer elke week het hele weekeinde op de voetbalvelden doorbrengen. Veel Castricummers kennen hem uit de tijd dat hij trainer was bij SCC, de voorloper van het huidige FC Castricum. Hier heeft hij acht jaar als trainer gewerkt.

Als 7-jarig jongetje voetbalde Paul al bij KIC, de voorloper van het huidige FC Velsenoord. ,,Eigenlijk moest je acht zijn, maar de penningmeester was mijn buurman en die heeft een maand gelogen over mijn verjaardag. Ik kreeg daarom altijd mijn verjaardagskaart een maand te vroeg’’, lacht hij. Hij belandde er uiteindelijk in de zaterdagselectie en speelde in de derde klasse. Ook na de fusie met VVB in 1990 voetbalde Paul er nog enkele jaren, om er vervolgens als trainer aan de slag te gaan.

Acht jaar trainer in Castricum

Tijdens een wedstrijd tegen SCC maakte hij nader kennis met die club uit Castricum, de voorloper van het FC Castricum van nu. Dat leidde tot een dienstverband van acht jaar. Het was in die jaren dat een jongen uit Afghanistan bij de club kwam spelen.

Paul vertelt: ,,Die jongen was met zijn ouders gevlucht uit oorlogsgebied en werd hier vreselijk gepest. Ik heb de jongens bij elkaar geroepen en ze verteld over zijn achtergrond. Ik wilde dat ze hem goed zouden opnemen in de groep en dat is gebeurd. Ze hebben hem geweldig gesteund en die jongen heeft het tot het eerste gebracht. Het is een heel sociale jongen geworden. We hebben nog steeds elk jaar een reünie van dat team, ze zijn nu 35 en die Afghaanse jongen werkt nu als advocaat in Londen. De ontwikkeling die hij destijds bij ons in het team heeft doorgemaakt beschouw ik als het hoogtepunt van mijn carrière als trainer.’’

Openheid, duidelijkheid en eerlijkheid

Veel heeft Paul zelf te danken aan zijn vroegere buurman Joop Dijkstra. ,,Ik had het zelf als kind ook niet gemakkelijk, maar Joop heeft dat heel goed opgepakt. Hij was een man met verstand van voetbal en hij zei: ‘Je moet één ding goed onthouden: ODE.’ Dat staat voor openheid, duidelijkheid en eerlijkheid. Ik heb zijn woorden altijd toegepast, het werd de rode draad in mijn trainerscarrière. Helaas is Joop in 2019 overleden.’’ Paul werkte als trainer onder meer voor Foresters in Heiloo, voetbalvereniging Wijk aan Zee en was zelfs assistent-trainer bij hoofdklasser ADO’20 in Heemskerk.

Toen hij vervolgens voor SVW’27 in Heerhugowaard ging werken, ging het mis. ,,Ik kreeg een TIA heb het na dat seizoen rustig aan gedaan.’’ Met Menno Seegers van Terrasvogels in Santpoort bekeek hij later de mogelijkheden om daar als trainer aan de slag te gaan. ,,Het voelde als een warm bad. Andere trainers zeiden: ‘Paul, dat is toch jouw niveau niet?’, maar ik vind het dan juist leuk om er structuur in te brengen. De club is qua voetbaltechniek veertig procent vooruit gegaan.’’ Maar aan alles komt een eind, zo ook aan de trainerscarrière van Paul Brussel. Toch wil hij het werk nog niet helemaal vaarwel zeggen: ,,Misschien ga ik volgend jaar nog één keer in de week bij een club techniektraining geven, maar dat is nog niet zeker.’’