Tiny Gorter (100) even oud als de Castricumse Zeeweg

Castricum – De moeder van Tiny Hemstede – Gorter lag nog in het kraambed toen de bestrating van de Zeeweg op 19 mei 1925 feestelijk werd geopend. Tiny werd tien dagen eerder geboren en vierde afgelopen zaterdag haar honderdste verjaardag.

Opening van de Zeeweg in 1925. (Foto: Oud-Castricum)

Door Hans Boot

Het is maar weinigen gegeven om tot op hoge leeftijd geestelijk fit te blijven. Een duidelijk voorbeeld hiervan is Tiny Hemstede-Gorter die op 9 mei 1925 werd geboren in de Dorpsstraat uit het huwelijk van Anton Gorter en Guurtje Mooij. Zij vertelt: ,,Mijn vader had een herstelplaats voor rijwielen en motoren. Later werd dat een garage. Hij was een van de eerste die een vervoersdienst had voor het strand nadat de bestrating van de Zeeweg in mijn geboortejaar gereed was. Ik wil ook nog even zeggen dat mijn grootvader Ariën een bekende en imposante rijksveldwachter was in ons dorp.”

Aan het strand bewaart Tiny vele herinneringen: ,,Vanaf begin jaren ’40 pachtten mijn ouders paviljoen ‘Armeria’. Daar hoorde een winkeltje bij op het strandplateau, waar ik onder andere ijs mocht verkopen.”

Tiny Gorter op het strandplateau rond 1940. (Foto Oud-Castricum)

Tiny heeft overigens een zeer arbeidzaam leven gehad: ,,Nadat ik in 1941 geslaagd was voor de Mulo, moest ik aan het werk en werd aangenomen als secretaresse op melkfabriek ‘De Holland’ die op de hoek van de Breedeweg en het Schoutenbosch stond. Daar leerde ik mijn man Kasper Hemstede kennen, waarmee ik op 13 maart 1946 trouwde. Daarvoor werkte ik na de oorlog op het distributiekantoor naast de Corso aan de Dorpsstraat en in 1946 begon ik bij de Inspectie Distributie Amsterdam. Na de geboorte van onze dochters Irene en Marion in respectievelijk 1952 en 1953 heb ik weer vijf jaar gewerkt op de Melkfabriek totdat die eind 1963 werd gesloten. Vervolgens heb ik nog diverse baantjes gehad en ging eind 1989 met pensioen bij het Landbouwhuis in Alkmaar. Helaas maakte Kasper dat niet meer mee, want hij overleed in 1972 op 54-jarige leeftijd. In 1993 sloeg het noodlot opnieuw toe en verloor ik ook mijn dochter Irene na een slopende ziekte.”

DOS en Oud-Castricum

De krasse Castricumse was een groot deel van haar leven een fervent beoefenaarster van de gymsport bij de plaatselijke vereniging DOS: ,,Vanaf mijn achtste tot mijn zevenentachtigste heb ik gegymd bij deze club. Daarnaast was ik 42 jaar bestuurslid, waarvan 37 jaar penningmeester. Voor mijn verdiensten werd ik in 1967 benoemd tot erelid en ontving ik in 1982 een Koninklijke onderscheiding.”

Voorzitter Peter Sibinga reikte in 2020 het jaarboek uit aan Tiny Gorter. (Foto: Oud-Castricum)

Tiny heeft ook al jaren een speciale band met Oud-Castricum. Inmiddels is ze de oudste donateur van de historische stichting en laat tijdens de viering van haar verjaardag weten dat ze elk jaar eind oktober weer uitkijkt naar het nieuwe jaarboek. Het eerste exemplaar van de 43e uitgave hiervan kreeg ze op 24 oktober 2020 uit handen van voorzitter Peter Sibinga uitgereikt. In verband met de coronacrisis gebeurde dat voor de woning aan de Hendrik Casimirstraat waar Tiny vanaf de bouw in 1959 had gewoond. In februari 2020 verruilde ze haar geliefde stek voor een kamer in verzorgingshuis De Santmark. Daar kwamen de familieleden, waaronder twee kleinkinderen en vier achterkleinkinderen en natuurlijk ook de burgemeester de honderdjarige feliciteren met de geweldige mijlpaal die zij zaterdag bereikte.