Foto boven:
De nieuwe traplift van het echtpaar Meijne. (Foto: Bos Media Services)

Castricum – Het echtpaar Meijne diende in 2022 een aanvraag bij de gemeente Castricum in voor het plaatsen van een traplift. Binnen vier maanden was het hele traject doorlopen en stonden alle seinen op groen: de traplift kon geïnstalleerd worden. Dat gebeurde, maar niet geheel naar tevredenheid. De lift werd zodanig gemonteerd, dat het normale gebruik van de trap (met een kwartdraai aan de bovenzijde) vrijwel onmogelijk was geworden.

Door Raimond Bos

Jan Meijne (1949) kampt al geruime tijd met gezondheidsproblemen. Hij werd sinds 1980 maar liefst elf keer aan zijn rug geopereerd en gaat bovendien sinds twee jaar met slechts één long door het leven, nadat hij door longkanker werd getroffen. Hij woont met zijn vrouw al meer dan twintig jaar naar volle tevredenheid in een maisonnette, maar dit houdt wel in dat hij dagelijks regelmatig de trap moet gebruiken om vanuit de woonkamer op de eerste verdieping naar buiten te kunnen gaan. Hoewel het traplopen op dit moment nog goed lukt, besloot hij het zekere voor het onzekere te nemen: ,,Als ik ga fietsen, ben ik daarna bekaf, omdat ik nog maar één long heb. Maar dan moet ik daarna nog wel de trap ik. Op 8 november 2022 heb ik bij de gemeente een aanvraag ingediend voor het plaatsen van een traplift.’’

Twee opties voor financiering

In februari dit jaar kreeg het echtpaar bezoek van een WMO-deskundige van de gemeente Castricum. Vanuit de WMO (Wet Maatschappelijke Ondersteuning) kunnen trapliften bekostigd worden. Voor het echtpaar waren er twee opties: ofwel kiezen voor zorg in natura, ofwel voor een persoonsgebonden budget. In het eerste geval moet je als cliënt gedurende een periode van zeven jaar een bedrag van 19 euro per maand zelf betalen, en neemt de gemeente de kosten voor het plaatsen van de lift voor zijn rekening. In het andere geval krijg je een budget toegewezen op basis van je inkomen. Daarmee kun je zelf de gewenste hulpmiddelen inkopen, maar als die duurder zijn dan het beschikbare budget, zul je de rest zelf moeten bijleggen. Het echtpaar kreeg het advies om voor de eerste optie te kiezen en deed dat ook.

Traplift aan de verkeerde kant

De trap in de woning van het echtpaar loopt langs de buitenmuur en maakt bovenaan een kwartdraai naar rechts. Op grond van het Bouwbesluit dient een traplift tegen de buitenmuur te worden geplaatst, maar omdat de liftconstructie een derde van de breedte van de traptreden in beslag neemt, bleef er in dit geval nauwelijks ruimte over om te lopen in het gedeelte van de draai. Vooral omdat de treden daar heel smal zijn, is het – zeker voor mensen op leeftijd – dan niet meer verantwoord om de trap nog op reguliere wijze op en af te lopen. ,,In een normale woning, met de woonkamer beneden, ga je misschien een paar keer per dag de trap op en af. In onze situatie is dat misschien wel twintig keer. Doordat die traplift voor ons precies aan de verkeerde kant zat, ging dat niet meer. Ik heb de gemeente gevraagd om een oplossing, maar er kwam geen antwoord. Uiteindelijk heb ik de leverancier opdracht gegeven om de traplift weer te verwijderen.’’

Programma van eisen

Leverancier Otolift haalde de traplift weer weg, maar kwam ook met een alternatief. Het bedrijf wilde wel een andere traplift plaatsen, aan de tegenovergestelde zijde. De meerkosten daarvoor, totaal 1700 euro, kwamen dan wel voor rekening van het echtpaar. ,,We hebben ervoor gekozen dit te doen, want we wilden voorkomen dat we straks in de problemen zouden komen, als het traplopen echt niet meer gaat.’’ De vraag bij dit alles rijst echter waarom niemand in het voortraject het echtpaar gewaarschuwd heeft voor de consequenties van een traplift in de buitenbocht van de trap. Deze krant neemt in de eerste plaats contact op met de leverancier. Een woordvoerder legt uit dat het bedrijf dergelijke klussen uitvoert op basis van een aanbestedingsprocedure, waarbij de exacte positie van de traplift doorgaans is opgenomen in het programma van eisen. ,,We zien wel een verschuiving, steeds meer gemeenten kiezen voor plaatsing aan de binnenzijde van de trap. Soms adviseren we daar ook in.’’

‘Uitvoering gedaan zoals afgesproken’

Dan leggen we contact met de gemeente Castricum. Daar hanteert men het beleid niet in te gaan op mediavragen over individuele gevallen. Wel wil men in algemene zin de zaak toelichten: ,,De gemeente Castricum werkt met een vaste leverancier. Daarbij wordt het Bouwbesluit in acht genomen, wat onder andere betekent dat bij het plaatsen van een traplift uitgegaan wordt van een minimale ruimte van 50 centimeter naast de traplift. Op basis van die norm adviseren onze consulenten om de traplift te plaatsen aan de buitenzijde van de trap (de muurkant). Er wordt in dat advies ook altijd rekening gehouden met andere personen in het huishouden.’’ Verder stelt de gemeente Castricum: ,,Er is in dit geval volgens deze lijn gewerkt en een zorgvuldig en overwogen besluit genomen. De uitvoering is gedaan zoals afgesproken.’’

Bouwbesluit

De grote vraag is echter in hoeverre een bewoner, die nooit eerder met een traplift te maken gehad heeft, zelf beseft wat de consequenties zijn van een traplift aan de buitenzijde van de trap. De woordvoerder van de gemeente zegt hierover: ,,De keuze voldoet altijd aan het Bouwbesluit. Vooraf – tijdens het inmeten – wordt aan de bewoners verteld aan welke zijde de traplift wordt geplaatst.’’ In 2022 zijn in de gemeente Castricum 125 trapliften geplaatst. Je zou verwachten dat bij zo’n groot aantal een situatie als deze vaker is voorgekomen. Volgens leverancier Otolift komt het vrijwel nooit voor dat een traplift achteraf verplaatst moet worden.

Gemeente gaat in gesprek

Het is een verhaal met een zure nasmaak, want: ,,Het is niet leuk gegaan. Door de eerste traplift hebben we nu gaten in onze muur en gaten in onze traptreden. Daar zal een specialist voor moeten langskomen, om dat op te lossen. Dat gaat dus nog meer geld kosten. En we moeten al 1700 euro bijbetalen. Dat was allemaal niet nodig geweest’’, aldus de heer Meijne. Wie is volgens de gemeente Castricum schuld aan het feit dat het echtpaar nu deze extra kosten moet maken? ,,Wij praten niet over schuld. We zullen nogmaals in gesprek gaan met de inwoner.’’