Wereldwijd worden mensenrechten geschonden en worden mensen gemarteld omdat ze hun mening geven. We lezen het in de krant of zien het op televisie. Sinds de oprichting van Amnesty zo’n 55 jaar geleden is er nog weinig reden tot vreugde op dit gebied. Op 28 mei 1961 startte de Britse advocaat Peter Benenson een campagne met zijn artikel ‘De vergeten gevangenen’ voor mensen die vervolgd werden om hun mening of geloof. Duizenden mensen reageerden en Amnesty International (London) was geboren. In Uitgeest werd naar aanleiding van de mensenrechtenschendingen in Chili, ten tijde van dictator Pinochet, rond 1975 de Amnestygroep opgericht, een initiatief vanuit de Hervormd/Gereformeerde kerk. Men sloot zich aan bij de Nederlandse Amnesty-vestiging in Amsterdam, Met een grote ledenwerfactie in 1990 werd de actiegroep Uitgeest, uitgebreid met leden van Akersloot. Deze ledenwerfcampagne was succesvol want de actiegroep bestond daardoor plotseling uit 14 leden. Rob Sluijter maakt nu 25 jaar deel uit van deze groep en weet nog precies hoe hij hiervoor gevraagd werd. Rob: “Ik maakte mij enorm druk en boos over mensen die onschuldig werden opgepakt, alleen maar omdat zij hun mening ergens over gaven. Toen ik gevraagd werd voor Amnesty dacht ik als ik nu nee zeg dan krijg ik een hekel aan mezelf. Als ik wil dat er iets gebeurt dan kan ik niet weigeren. Rob herinnert zich de georganiseerde muziekfestivals in de Hervormde kerk van Uitgeest en cafés waar de plaatselijke horeca een mooie ondersteuning gaf. Inmiddels is het ledenaantal teruggelopen. De actiegroep Uitgeest/Akersloot bestaat uit slechts vier leden en heeft besloten zichzelf op te heffen per 1 januari 2017. Rob vastberaden: “Maar we stoppen niet helemaal. Dit jaar gaan wij nog door met het aan de kaak stellen van schendingen. Momenteel richten wij onze aandacht alweer geruime tijd op China en Turkije. Op 4 mei zijn wij bij de dodenherdenking in Akersloot en Uitgeest en in december hopen wij nog eenmaal kerstartikelen aan kerkbezoekers te verkopen waarvan de opbrengst naar het hoofdkantoor van Amnesty-Nederland in Amsterdam gaat.
Maar één belangrijke activiteit stopt onze groep voorlopig niet en dat is het bedienen van een schrijfkring waar trouwe sympathisanten van Amnesty maandelijks brieven per post versturen naar buitenlandse autoriteiten en ambassades. Hierin worden misstanden gesignaleerd en gevraagd die te stoppen. Het zijn brieven voor bijvoorbeeld onschuldig ter doodveroordeelden, hun verhalen staan op de site van Amnesty.
De schrijfkring, thans 60 leden, krijgt deze voorbeeldbrieven per email. Om te printen, te ondertekenen en op de post te doen. Maar desgewenst worden de brieven kant en klaar bij geïnteresseerden in de brievenbus gedaan door trouwe verspreidsters in Akersloot en Uitgeest. Rob: “Dit doen wij 10 keer per jaar, het is een kwestie van ondertekenen, een postzegel plakken en naar de brievenbus lopen. Ik moet er wel bij zeggen dat er op deze brieven zelden wordt gereageerd. Er wordt ook niet om een reactie gevraagd maar wij verzoeken te stoppen met de mensenrechtenschending. Amnesty laat wel weten waar successen zijn geboekt. Het is een bijdrage die weinig tijd kost. Wij kunnen natuurlijk heel goed uitbreiding van deze groep gebruiken en wij hopen op jonge aanwas. Dan lachend: “Maar iedereen is welkom!”
Voor informatie zie: www.amnesty.nl of bel R. Sluijter: 06-25471777. (Monique Teeling)
Foto:
Van links naar rechts Karin Kleverlaan, Wil Buur, Tineke Cnossen en Rob Sluijter