‘Op de bank bij Kees is praten’

Eén van zijn eerste patiënten, wordt ook zijn laatste. Op 31 maart stopt, na 42 jaar, de Castricumse fysiotherapeut Kees Rootjes. ‘De cirkel is rond.’

Kees Rootjes stopt na ruim vier decennia als fysiotherapeut. In die periode heeft hij – een ruwe schatting van hemzelf – zo’n 160.000 klanten behandeld. Als jonge jongen twijfelde hij tussen een carrière in het bedrijfsleven of fysiotherapie. Op advies van zijn vader (‘kies voor een echt beroep’) werd het het laatste. Na zijn opleiding werkte hij tien jaar in een praktijk in de Henry Schuytstraat en startte op 1 mei 1990 met een eigen praktijk aan de Dorpsstraat.

,,Wim Brakenhof van de Pancratiusstichting, nu De Goede Herder, tipte mij dat de voormalige kleuterschool St. Bernadette naast de kerk al twee jaar leeg stond’’, vertelt Rootjes. Na een grondige verbouwing – waarbij hij werd geholpen veel rugbyers van de Castricumse Rugby Club – startte hij in twee lokalen. In één lokaal waren twee behandelcabines en in het andere een fitnessruimte, dat was in die tijd revolutionair. Burgemeester Koos Schouwenaar verrichtte de opening, de publiciteit werd gedaan door de rugbyers, zijn vader deed de administratie. In de loop der tijd breidde de praktijk zich uit. Op dit moment ‘bezet’ Fysiotherapie Rootjes ruim twee derde van de school. Het vertrek van Kees leidt niet tot het einde van de praktijk, want Majelle Laman en Ralph Knol hebben de leiding al overgenomen.

Hoogtepunt

Het hoogtepunt van zijn carrière, vertelt Kees, lag in de eerste tien jaar van de praktijk. ,,We werkten met z’n vieren. Het werk was intensief, maar er was ook tijd voor rust en ontspanning. Samen koffiedrinken en lunchen, we hadden de tijd voor de patiënt en elkaar. In de wachtruimte stond altijd een kan verse koffie klaar voor de patiënten. Het was er gewoon gezellig.’’ De omslag kwam in 2006 toen staatssecretaris Hans Simons de marktwerking introduceerde in de financiering van de volksgezondheid. De administratie-eisen en regeldrift van de zorgverzekeraars veroverden de fysiotherapiepraktijk.

Kees Rootjes moest zich sterk maken om niet het plezier en voldoening in zijn beroep te verliezen. Wat betekent dat voor Rootjes? ,,Plezier en voldoening is voor mij contact maken met de patiënten en ze van hun klachten af te helpen. Tijdens de behandeling voer ik graag gesprekken waardoor er een vertrouwensband ontstaat.’’ Op de bank bij Kees Rootjes betekent praten, bevestigen veel (ex)patiënten. Door te communiceren bouw je vertrouwen op. De kans op een succesvolle behandeling wordt daardoor volgens hem vergroot.

Pandemie van ongezond leven

In de afgelopen 42 jaar is ‘de’ patiënt niet veel veranderd, alleen hebben ze haast en minder tijd. Wat bij de jonge patiënten opvalt, is de achteruitgang van de motoriek. Kinderen bewegen te weinig, spelen minder buiten en hebben moeite om simpele bewegingen goed uit te voeren. ,,Ze moeten de straat op’’, zegt Rootjes. ,,En ik zie meer dikke ongezonde mensen. Ik zeg het hoogleraar neuropsychologie en bewegingswetenschappen Erik Scherder na: er is een pandemie van ongezond leven: weinig bewegen, ongezond eten.’’

Van de 160.000 patiënten die Rootjes behandelde was zo’n veertig procent sporter (rugby, voetbal, atletiek en tennis). Zijn meest behandelde klacht waren rug- en nekklachten. Gaat deze gepassioneerde fysiotherapeut zijn patiënten niet missen? ,,Heel erg, maar dat zou ik over twee jaar – als ik dan zou stoppen – ook hebben.’’ Het vak laat hij niet los. Hij werkt samen met freelancejournalist Cees Banning aan een boek over de verschillen èn overeenkomsten bij loop- en fietstrainingen.

In zijn behandelkamer hangt aan de muur een levensgrote foto van zijn idool Johan Cruijff. Rootjes vindt hem een fenomenale voetballer met een vernieuwende kijk op het spel. En met zijn unieke manier van denken, was hij iedereen een stap voor. In deze ruimte is de laatste patiënt al ‘geboekt’. Rootjes: ,,Hij was ook één van de eersten.’’ In de beginjaren was het hard werken en deed de startende ondernemer soms een powernap op de behandelbank. ,,Zo heb je liggen pitten, zei de bewuste patiënt 42 jaar geleden. Met zijn behandeling op 31 maart is de cirkel rond.’’ (Foto: aangeleverd)