Foto boven:
Ook voor Arie en Grietje deed burgemeester Mans zijn ambtsketen om. (Foto: Hans Boot)

Castricum – Na een aantal diamanten huwelijken kon er vorige week maandag in Castricum weer eens een briljanten echtverbintenis worden gevierd. Dit keer betrof het Arie Hoff en Grietje Oosterveen die al zo’n vijftig jaar aan de Zeeweg wonen. Als Arie zijn dienstplicht niet had vervuld, had hij zijn aanstaande bruid nooit ontmoet.

Door Hans Boot

Zowel Arie als Grietje komen oorspronkelijk niet uit Castricum en maakten nogal wat verhuizingen mee voordat zij zich vestigden aan de Zeeweg 3, in een van de oudste huurwoningen in ons dorp.

Arie werd op 18 december 1933 geboren in Medemblik en groeide daar op. Doorleren na de lagere school zat er niet in, zoals hij vertelt: ,,Ik wilde een bakkersopleiding volgen, maar moest direct aan het werk omdat ons gezin het niet breed had. Ik begon bij een groenteboer en na twee jaar werd ik volontair bij een gemengd bedrijf in Driebergen, waar ik ook in de kost was. Met 16 jaar keerde ik weer naar huis terug en ging aan de slag bij een tuinder. Na mijn militaire dienst ging ik verder als landbouwmachinist op een boerderij in de Wieringermeer en vanaf eind jaren ’50 heb ik diverse functies gehad in de arbeidstherapie op het psychiatrisch ziekenhuis in Medemblik. In 1962 werd het ziekenhuis opgeheven en het personeel overgeplaatst naar Duin en Bosch. Daar heb ik mijn werkzame leven tot mijn pensioen in 1993 afgerond bij de bouwkundige dienst.’’

Brief

Grietje zag op 3 augustus 1934 het levenslicht in Zwolle: ,,Ik kom uit een groot gezin en ging op mijn vijftiende aan het werk op een naaiatelier. Voor mijn trouwen heb ik ook nog montagewerk gedaan bij de Philipsfabriek in Zwolle.’’

Het stel leerde elkaar kennen dankzij de dienstplicht van Arie. Hij licht toe: ,,Ik was rond 1955 gelegerd in ’t Harde. Het was toen mogelijk om je verlofdagen te verkopen en dat deed ik altijd aan Arie Hollenberg uit Akersloot die de hoogste bieder was. Daardoor bleef ik in de kazerne, maar mocht wel uit en zodoende ontmoette ik Grietje tijdens een avondje stappen. Toen ik afgezwaaid was heb ik haar een brief geschreven en de kennismaking voortgezet. Ik ging ook regelmatig met de trein naar Zwolle, maar dat kostte een hoop geld…’’ Grietje vult aan: ,,Mijn vader zei daarom dat we beter konden gaan trouwen. Dat gebeurde ook op 12 september 1957, maar wel in Medemblik omdat de vader van Arie met zijn gezondheid sukkelde. Een huis hadden we nog niet, dus de eerste twee jaar woonden we in bij de ouders van Arie.’’

Dansgroep

Arie vervolgt het verhaal: ,,Na twee jaar kregen we een duplexwoning in Medemblik. Daarna zijn we nog een keer verhuisd voor we de overstap naar het zogenaamde ‘Duintje’ in Bakkum maakten, waar heel veel collega’s van Duin en Bosch een woning kregen toegewezen. Rond 1972 verhuisden we naar dit huis de Zeeweg met een hele diepe tuin, waar ik al die jaren van heb genoten omdat tuinieren een van mijn hobby’s is. Daarnaast heb ik veel plezier gehad als pupillentrainer en jeugdleider bij CSV en het latere FC Castricum. Ook vond ik fietsen met Grietje erg leuk, maar dat is nu over vanwege een valpartij van haar. Tot slot speel ik al heel lang bridge.’’

Dansen was de grote passie van Grietje: ,,Ik heb het hier veertig jaar erg fijn gehad bij de groep IGRAM. Verder heb ik veel gewandeld en puzzel en lees ik graag.’’

Arie en Grietje werden verblijd met drie kinderen, te weten Dita (1958), Arie jr. (1961) en Jan (1963).

Daar kwamen nog twee kleinkinderen bij. Het briljanten feest werd met hen op de trouwdatum thuis gevierd. Op de laatste vraag wat het geheim is achter 65 jaar huwelijk, antwoordde het bruidspaar unaniem: ,,Alleen als je beiden wilt geven, hou je het zolang met elkaar vol.’’