In deze rubriek komen mensen aan het woord die pas in Castricum zijn komen wonen. Soms van heel ver weg. Castricum zat een tijdje op slot voor statushouders. Recent worden er mondjesmaat weer statushouders geplaatst. Deze keer Hagos Tareke en zijn familie uit Eritrea.
Door Als Pelzer
Het gezin Tareke is in augustus 2020 herenigd in een kleine gezellige woning in Castricum. Ze leefden vijf jaar gescheiden van elkaar. Vader Hagos (53) is sinds 2016 in Nederland. Hij arriveerde in Nederland na een lange en moeilijke tocht lopend door de woestijngebieden in Soedan en Libië. Daarna de oversteek naar Europa met een gammel bootje naar Italië. Hij overleefde het. Voor zijn familie was het te gevaarlijk om achter te blijven in Eritrea. Moeder Azenegash (45) en vijf van de zes kinderen zijn daarom gevlucht naar Ethiopië. Alleen de oudste dochter Weghata (29) is achtergebleven in Eritrea, zij is getrouwd en verwacht binnenkort daar haar eerste kindje.
Moeder Azenegash kwam in 2018 lopend met de drie jongste kinderen (nu 12, 16 en 18 jaar) terecht in een groot UNHCR-vluchtelingenkamp in Arra, Ethiopië. Daar moesten ze een jaar in een tentje overleven: ,,Dat was een beetje zwaar en hard.” Hun twee andere kinderen (nu 24 en 27 jaar) waren ook gevlucht en moesten zichzelf redden in Ethiopië. In april 2019 kon moeder Azenegash met vier kinderen nareizen naar Nederland, en kon Hagos zijn familie eindelijk weer zien na al die jaren. Ruim een jaar woonden ze in AZC’s.
Het gezin is door hun vlucht gescheiden geraakt van hun dochter Meri (24), die in de Ethiopische hoofdstad Addis Abeba leefde. Gelukkig is Meri begin april dit jaar ook herenigd met haar ouders en broertjes en zusje in Nederland. Ze woont nu tijdelijk in een AZC omdat het huisje van Hagos te klein is voor dit grote gezin.
Alleen in Nederland
Hagos: ,,Ik vond het heel moeilijk alleen in Nederland zonder mijn gezin. Ik was blij om hier te zijn maar ik miste ze ook erg en kon mijn draai niet echt vinden. Ik maakte me ook erge zorgen en voelde me machteloos om van ze gescheiden te zijn. Mijn kinderen zijn voor een belangrijk deel opgegroeid zonder mij en herkenden me zelfs eerst niet meer. Ik heb zoveel gemist van hun jeugd. Ik ben zo intens dankbaar dat mijn hele gezin veilig nu kan wonen in Nederland, het warme welkom dat we in Castricum hebben gekregen en de begeleiding die we krijgen vanuit VluchtelingenWerk. Soms kunnen we niet geloven dat het echt is en dat we hier vrij zijn en allemaal samen.”
Weg uit de dictatuur
Hagos vluchtte weg uit de dictatuur Eritrea nadat hij jaren verplicht in militaire dienst zat. Hij werd langdurig gescheiden van zijn gezin en stelselmatig mishandeld. Ditzelfde lot wachtte ook zijn kinderen. Ook zijn dochters. Zolang ze niet getrouwd zijn wacht de verplichte dienstplicht. Eritrea wordt door een militair bewind met harde hand bestuurd. Iedereen heeft dienstplicht alleen weet niemand hoelang die dienstplicht gaat duren. Officieel is het 18 maanden, maar dienstplichtigen worden soms tientallen jaren vastgehouden om gratis werk te verrichten. Kritiek op het bewind eindigt in de martelkamer en duizenden worden onder slechte omstandigheden opgesloten. Dwangarbeid wordt op grote schaal toegepast evenals verkrachtingen en andere inhumane daden. De VN spreekt van een wijdverbreide en stelselmatige campagne tegen de burgerbevolking.
Waarom Nederland?
Hagos: ,,Eigenlijk wisten we heel weinig van Europa. Ik hoorde via via dat Nederland een fijn land is. Maar het belangrijkste was: weg uit Eritrea en veilig zijn. Het hele gezin is hard bezig om Nederlands te leren. ,,We moeten wel echt wennen aan de kou in de winter, maar het is heel bijzonder om sneeuwballen te gooien en op echt ijs te staan!” Zoon Luelom is bijna 13 en is blij in Castricum. ,,Ik heb vriendjes en ga in Heemskerk naar een speciale school om goed Nederlands te leren. Ik kan hier gewoon in een club voetballen. Ik speel bij Vitesse’22 en dat vind ik super. Daar speel ik mid-mid.” Zoon Sirak (18) voetbalt ook bij Vitesse’22 en start vanaf september met een MBO Entree-opleiding Techniek. Dochter Melat (16) start dan ook met de MBO Entree-opleiding Welzijn & Zorg en ze vindt het heerlijk om Hip Hop te beoefenen bij ClubMariz.
Werk zoeken
Hagos en zijn zoon Tesfalem (28) zijn met begeleiding van de gemeente op zoek naar werk. Hagos wil het liefst in de buitenlucht werken en zoon Tesfalem heeft een passie voor fotograferen. Hij realiseert zich dat je brood verdienen met fotografie lastig en probeert nu iets te zoeken in de logistiek. “We willen heel graag werken en hopen snel iets te vinden!”.
Op de foto:
De aankomst van Meri begin april op Schiphol. Van links naar rechts Luelom, vader Hagos, Melat, Meri, moeder Azenegash, Tesfalem en Sirak. (Foto: aangeleverd)
VluchtelingenWerk Castricum maakt vluchtelingen wegwijs in hun nieuwe gemeente en ondersteunt bij het regelen van allerlei praktische zaken. VluchtelingenWerk is altijd op zoek naar nieuwe vrijwilligers. Interesse? Neem contact op met Yvonne van Santen, Teamleider Castricum/Uitgeest, via yvansanten@vluchtelingenwerk.nl of telefonisch: 06 51745079.