Foto boven:
Wethouder Falgun Binnendijk in gesprek met Guus van der Schaaf. Foto: Ans Pelzer
Castricum – De Castricummer is aangenaam verrast door de hoeveelheid enthousiaste reacties van lezers. Nieuwe inzendingen worden niet meer in behandeling genomen. Het worden er te veel voor jury en redactie om in de zomer nog allemaal te kunnen bezichtigen.
Door Ans Pelzer
Het is een mooie zomeravond in juni. We gaan gevieren naar de tuin van Guus en Jan. De jury, Bärbel en Wiek, Wethouder Falgun Binnendijk en ondergetekende. Guus is hoofdtuinder en Jan helpt mee. Ze wonen sinds 1979 in het huis. ,,Het pand was voorheen een tuindershuisje. Vandaar de heel grote tuin die hun huis omringd. Er moest vroeger groente verbouwd kunnen worden. Die huizen werden na de Tweede Wereldoorlog gebouwd voor de tuinders van de Zanderij. Zij moesten verdwijnen van de Duitsers, omdat ze in het schootveld lagen.”
Toen ze er pas woonden, was de helft van de tuin voor de kinderen die nog klein waren. ,,Met een glijbaan en zandbak en alles wat erbij kan horen.” Beiden zijn nu gepensioneerd en de kinderen zijn het huis uit. De tuin is nu helemaal het domein van Guus. ,,Ik ben een tuindersdochter en van jongs af aan al bezig met planten en bloemen. Het tuinieren is me letterlijk met de paplepel ingegeven. Ik ben er zo mee opgegroeid. Ik vind het een feest om alles te zien groeien en bloeien.”
Veel werk? ,,Je wordt erdoor gepakt en ik vind het heerlijk om in de tuin te werken. Ik ben dan even in een heel andere wereld. De tuin is stapje voor stapje veranderd in een tuin in Engelse sfeer. We zijn echt verwend met dit stuk grond. Het is gewoon een feestje om alles te zien groeien en bloeien. De kennis over tuinieren heb ik al werkende opgebouwd. Soms maken we het strak en dan weer een stukje georganiseerde wilde tuin. Door het koude voorjaar dit jaar en lang nachtvorst zijn veel planten en bloemen pas laat opgekomen. De tuin heeft waterpartijen, bruggetjes en zitjes op verschillende plaatsen.” De aandacht van allen wordt getrokken door een prachtige struik met gele bloemen ‘De California Glory’ (zie foto). De rododendron bloeit ook nog maar heeft een tik gehad van de harde wind. ,,Verrassende combinaties maken vind ik echt leuk.”
,,He, de wind heef alles platgegooid,” verzucht Peter Zwitser (78). ,,Er stonden allemaal bloemen en die liggen nu plat.” Het is een koude en regenachtige meiavond als we de tuin van Peter Zwitser bezoeken. In de regen krijgen we een enthousiaste rondleiding. Peter heeft een tuin bij zijn woning waar hij samen met zijn vrouw Margreet woont. De kinderen zijn het huis uit. Hij heeft een deel van het openbaar plantsoen voor zijn huis – met toestemming van de gemeente – veranderd in een ‘wilde’ bloementuin. ,,Het openbare groen is van ons allemaal en de gemeente wil dit soort initiatieven ondersteunen.”
Wilde bloemen
Als gepensioneerd bioloog jeukten zijn handen om ook van dat stukje iets moois te maken. Op een dag vroeg hij de gemeentewerkers die het gras kwamen maaien om een stukje niet te maaien en gewoon alle wilde planten en bloemen op te laten komen. ,,Ook heb ik gezegd: stop nu eens met geschoffel in de struiken en kijk eens wat er dan gaat groeien en bloeien.”
Momenteel zijn alle perken rijk begroeid en de groendienst ziet het nu ook als wilde bosvegetatie. In dit rijk begroeide bospark broeden bovendien 24 soorten vogels, waaronder twee soorten spechten en vijf kraaiachtigen. Ook de ransuil broedde er meerdere jaren. Bijen en vlinders
In 2019 verwijderde hij samen met zijn vrouw handmatig al het gras in een deel van het plantsoen, en zaaide vervolgens een inheems bloemrijk mengsel in, speciaal ontwikkeld voor bijen en vlinders. ,,Het resultaat was boven verwachting en veel mensen komen kijken naar de bloemen en de vlinders. Daar geniet ik dan ook weer van. Bloemen en planten insecten, vlinders en vogels, het is er allemaal. Er groeien minimaal 50 soorten bloeiende planten in dit stukje openbaar groen.”
Broedplaats
,,Ik vraag ook aan de gemeentewerkers om niet alle klimop te verwijderen. Die klimop is zeer belangrijk voor vogels en insecten, zowel als voedselplant voor bijen in het najaar, maar ook als broedplaats voor vogels in de zomer en als schuilplaats om te overnachten in de winter als de bomen kaal zijn.” Dat gaat allemaal in goed overleg. Of het veel werk is? ,,Ik zit hier veel op mijn bank in de voortuin en ik kijk de planten en bloemen de grond uit. Groeien gaat vanzelf daar hoef ik niets aan te doen. Ik tuinier met mijn handen in mijn zakken.”
Naast de tuin op het stukje openbaar groen heeft Peter ook van zijn achtertuin een paradijsje gemaakt. Met waterpartijen en een diversiteit aan planten en bloemen. Hij heeft tevens een eigen website met veel mooie natuurfoto’s en geeft lezingen over natuurgebieden overal ter wereld. (www.pbase.com/peterzwitser)