Mooi weer, enthousiasme en blaren bij Avondvierdaagse

Castricum – Voor het slagen van de Avondvierdaagse van afgelopen week waren de juiste ingrediënten aanwezig: ruim tweeduizend deelnemers, een geweldige sfeer, uitmuntend weer, een prachtige omgeving en veel vrienden en familieleden bij de aankomst op de laatste dag.

Door Henk de Reus

Per school lopen ze langs de vele toeschouwers die aan weerszijden van de tijdelijk tot ‘Via Gladiola’ omgedoopte Geversweg staan opgesteld. Om misverstanden over de school die ze vertegenwoordigen te voorkomen lopen de voorste kinderen met een groot wit spandoek met hierop de naam van de school. Basisschool Helmgras bijt het spijts af. Vele kinderogen kijken in het rond of ze vader, moeder, broertje of zusje langs de kant zien. Het helpt als deze de handen in de lucht steken en enthousiast beginnen te zwaaien. Het lijkt erop dat de avondvierdaagse dit jaar letterlijk veel stof heeft doen opwaaien want de meeste deelnemers arriveren met grijze of zwarte onderbenen. De lange droogteperiode is hier debet aan.

Luca, Lilou, Juno en Hayo hebben de laatste etappe er zojuist opzitten. (Foto: Henk de Reus)

Poncho

Eén kind komt binnen met een poncho aan. Is er onderweg dan eindelijk een regenbui gevallen? ,,Nee hoor’’, roept hij lachend, ,,Onderweg mogen we elkaar met water natspuiten vanwege de warmte en ik besloot mij hiertegen te wapenen.’’ Hij doet z’n oversized rugtas open en toont drie lege tweeliter flessen als teken dat hij zichzelf ook niet onbetuigd heeft gelaten.

Ruim tweeduizend deelnemers deden dit jaar mee aan de Avondvierdaagse. (Foto: Henk de Reus)

Blaren

De pleisters op de voorvoeten van Luca (12) bedekken eerder opgelopen blaren. Ze heeft zich hierdoor niet laten kennen. De Nike Jordans wandelschoenen van Lilou hebben hun werk goed gedaan. Likkend aan haar ijsje toont ze haar zojuist ontvangen medaille. Ze zegt trots dat ze thuis nog drie exemplaren heeft liggen. Luca reageert direct: ,,Ik heb er in totaal negen bij elkaar gelopen.’’ Het blijft altijd baas boven baas, hoewel je je afvraagt hoe je negen medailles in hooguit acht schooljaren bij elkaar harkt. Juno trekt z’n schoenen en sokken uit om aan te tonen dat hij geen blaren heeft opgelopen. Het is niet te controleren want z’n voeten zijn pikzwart. Hayo geniet nog even na van z’n ijsje en trekt intussen de veters van zijn bergschoen wat losser. Alle vier zijn het leerlingen van de Cuneraschool. Binnenkort zwaaien ze af. Luca en Lilou doen dit met weemoed want ze kijken terug op een prachtige periode. Nu op naar het volgende avontuur: het voortgezet onderwijs!