Mariëtte en Moses staan voor lastige opgave in Ghana

Foto boven:
Sarah (5) houdt een foto van Grace in haar handen. Links van haar Marjo van Dijck, rechts haar moeder Mariëtte. (Foto: Henk de Reus)

Castricum – Mariëtte Krouwel (37) vertrekt aanvankelijk voor een kort verblijf naar Ghana. Gegrepen door het leed dat ze aantreft besluit ze er definitief te blijven. Ze trouwt met Moses, een Ghanese man met wie ze samen een kindertehuis, een basisschool en een school voor voortgezet onderwijs bouwt. Mariëtte vertelt over lastige situaties die haar soms emotioneel verscheuren.

Door Henk de Reus

Mariëtte Krouwel is negentien jaar als zij in 2004 voor drie maanden als vrijwilliger in een weeshuis in Ghana gaat werken. Na deze periode belt ze haar ouders in Castricum om te zeggen dat ze er nog twee maanden aan vastplakt. Ze blijft voorgoed.

Bouw kindertehuis

Twee jaar na haar vertrek trouwt Mariëtte met de Ghanese man Moses. Samen bouwen zij in Sunyani een kindertehuis dat in 2008 wordt geopend en de naam Hanukkah (toewijding) krijgt. Het biedt onderdak aan 42 kinderen die door omstandigheden (tijdelijk) niet thuis of bij familie kunnen wonen. Vaak zijn ze verstoten, gehandicapt, afkomstig van tienermoeders of van ouders die niet in staat zijn om voor hun kind te zorgen.

Mariëtte en Moses zetten zich met hart en ziel in voor ‘hun’ kinderen. Ze willen hen niet alleen liefdevol opvangen en verzorgen, maar ook een toekomst geven door hen te helpen kiezen voor een vak of een vervolgopleiding. Daarom bouwen zij bij het kindertehuis een basisschool (Circle of Life School) die in 2014 wordt geopend. Vervolgens wordt in 2019 een middelbare school (Junior High School) in gebruik genomen. Kinderen van het kindertehuis en kinderen uit de omgeving kunnen hier nog drie jaar voortgezet onderwijs volgen.

Gezin

Mariëtte en Moses hebben zelf drie kinderen: Sam (14), Noah (12) en Sarah (5) en pleegdochter Afia (23). De eerste drie zijn in Nederland geboren en met hun moeder meegegaan naar Ghana. Drie jaar geleden besloot Sam om bij zijn grootouders in Castricum te gaan wonen omdat er hier betere onderwijsmogelijkheden voor hem zijn. Noah volgde in augustus van dit jaar en verblijft in een gastgezin in Nederland. Ze zien hun moeder doorgaans twee keer per jaar als Mariëtte korte tijd bij haar ouders in Castricum verblijft. Sam heeft zijn vader door corona al anderhalf jaar niet gezien.

Het hele gezin. Op de voorgrond (vlnr): Pleegkind Afia (23), Noah (12) en Sam (14). Hierachter: Sarah (5), Mariëtte en Moses. (Foto: aangeleverd)

Marriette’s Child Care

Het kindertehuis wordt gefinancierd door Stichting Mariëtte’s Child Care. Deze stichting is in 2004 door Mariëttes ouders, Gerrit Krouwel en Marjo van Dijck, opgericht. Zelf vormen zij het bestuur. Marjo: ,,De scholen worden deels door de stichting en deels door ouderbijdragen gefinancierd. Het kindertehuis komt niet in aanmerking voor subsidie van de Ghanese of Nederlandse overheid en ook niet van goede doelen organisaties. Het is volledig afhankelijk van Stichting Mariëtte’s Child Care. Af en toe organiseren we een activiteit om inkomsten te genereren, maar door corona ligt alles al lange tijd stil.’’

Zorg voor Lucas

De opbrengsten uit acties, donaties en sponsorgelden komen voor honderd procent ten goede aan het kindertehuis. Marjo: ,,Recent is er via Facebook een sponsoractie voor Lucas geweest. Lucas werd vijftien jaar geleden, met een waterhoofd, een open ruggetje, een dwarslaesie en klompvoetjes geboren en kort hierna in het kindertehuis opgenomen. In de Ghanese cultuur ligt er op gehandicapte kinderen een vloek. Zij zullen nooit aan een partner of aan werk komen en worden daarom vaak na de geboorte gedood. De moeder wilde Lucas verdrinken om hem zo terug te geven aan de geest van het water. Mariëtte kon dit gelukkig voorkomen en nam het kind op. Om het vocht af te voeren moest er een drain worden geplaatst. Kosten: duizend euro. Het lage inkomen van de ouders laat een dergelijke uitgave niet toe.’’

De kinderen van ‘Hanukkah’ laten zien dat ze het gezin van Mariëtte en Moses in hun hart hebben gesloten. (Foto: aangeleverd)

De operatie vond plaats met hulp van sponsorgeld van Mariëttes Child Care. ,,Door een verkeerde behandeling in het ziekenhuis eerder dit jaar kreeg Lucas een infectie in zijn bot en moest hij recent opnieuw worden geopereerd. Deze keer moest er een been en een deel van z´n heup worden geamputeerd. Een vrijwilligster uit Almere zorgde ervoor dat het voor de operatie benodigde geld (15.000 euro) via een crowdfundingsactie bijeen werd gebracht. Dit is zo fantastisch!’’

Spagaat

Inmiddels is Mariëtte aangeschoven. Ze zegt constant in een spagaat te verkeren. ,,Als ik hier in Castricum Sam en Noah weer zie ben ik blij, maar tegelijkertijd mis ik de kinderen in Ghana. In Ghana mis ik Sam en Noah. Dit zal nooit veranderen. Voor mij is het belangrijk dat Sam en Noah hier een goede toekomst hebben.’’

Met Lucas (15) gaat het na de beenamputatie gelukkig weer goed. (Foto: aangeleverd)

Grace

Marriëtte vertelt over Grace (4) die sinds kort in het kindertehuis verblijft. ,,Het viel mij op dat Grace scheef liep nadat ze was binnengebracht. Ze bleek al langere tijd een gebroken heup te hebben. Niemand wist hoe ze hieraan was gekomen. Omdat Grace lang met de gebroken heup is doorgelopen is ze scheef gaan lopen en moet ze ook aan haar knie worden geopereerd. Daarna is het te hopen dat ze weer goed kan lopen. De kosten van de operatie, inclusief vier weken ziekenhuisverblijf en vier maanden revalidatie bedragen 13.000 euro. De stichting heeft via donaties inmiddels vijfduizend euro bij elkaar. Voor de operatie is nu nog achtduizend euro nodig. We staan voor een onmogelijk opgave want dit geld is er niet en je wilt niet dat Grace onnodig lijdt. Daarom zijn we ontzettend blij met elke hulp die door derden geboden wordt.’’

Respect

Als Marjo wordt gevraagd of ze trots is op haar dochter is het antwoord: ,,Trots is niet het juiste woord, want dit gevoel heeft meer met waardering voor jezelf te maken. De emotie die ik voel is een andere. Ik heb diep respect voor mijn dochter, voor wie zij is en voor wat zij allemaal doet. Zij en Moses hebben alles voor hun missie in Ghana over.’’

Loslaten

Lucas en Grace staan ondanks hun handicap beiden blij in het leven. (Foto: aangeleverd)

Mariëtte begeleidt de kinderen naar zelfstandigheid en probeert een goede bestemming voor ze te vinden. Vindt zij het niet moeilijk om ze op enig moment weer los te moeten laten? Mariëtte: ,,Een vogel zit het veiligst op z’n nest, maar daarvoor heeft hij geen vleugels gekregen.’’ Een treffende beeldspraak die ook voor Mariëtte zelf geldt. Door haar vleugels uit te slaan ontfermt ze zich over het welzijn van een groep kansarme kinderen in Ghana. Met haar missie draagt ze bij aan een betere wereld voor deze kinderen.

Doneren

Als u Mariëtte en Moses een warm hart toedraagt en wilt bijdragen in de kosten van de operatie van Grace ga dan naar www.mchildcare.nl of maak gebruik van de QR-code bij dit artikel. Wat zou het mooi in de kerstgedachte passen als de operatie door uw gift mogelijk wordt gemaakt.

Scan deze QR-code om zelf een bijdrage te leveren.