,,Het raakt mij dat er zoveel mensen zijn die om mij geven”

Castricum – Afgelopen zondag trokken de ambassadeurs van ‘Eén tegen eenzaamheid’ er voor de derde keer op uit om iemand in het zonnetje te zetten. Deze keer deed de bus onder meer de Oosterweide aan, waar Lobke Boot (43), nietsvermoedend, in het zonnetje werd gezet. Ze was compleet verrast.

Eén tegen eenzaamheid

Het actieprogramma ‘Eén tegen eenzaamheid’ is een initiatief van het Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport dat landelijk is uitgerold. Eenzaamheid komt onder alle lagen van de bevolking voor. Ook in Castricum is het een serieus probleem, zowel onder ouderen als jongeren. De laatste doelgroep is vaak onderbelicht. Speciaal aangestelde ambassadeurs richten zich op de doelgroep en zijn zich er allen van bewust wat voor impact het heeft om je ‘eenzaam’ te voelen. Verschillende organisaties, waaronder Stichting Welzijn Castricum, maar ook enkele ondernemers steunen het initiatief. Mieke Rozing is een van de ambassadeurs. ,,Op eenzaamheid rust nog steeds een taboe dat doorbroken moet worden.

Het gaat niet alleen om mensen die alleen door het leven gaan omdat ze bijvoorbeeld een dierbare hebben verloren of mensen die met ziekte kampen. Eenzaamheid is een basaal gevoel dat we allemaal kennen. Je kunt je ook eenzaam voelen zonder alleen te zijn. Zes weken lang bezoeken we zondags vier personen en zetten deze in het zonnetje. Het gaat om mensen die het moeilijk hebben in coronatijd. Met het project wordt eigenlijk gezegd ‘Je mag er zijn’, ‘je hoort erbij’ en ‘je wordt niet vergeten’. De personen die wij bezoeken worden aangedragen via netwerken, zoals De Zonnebloem, straatcoaches en contactpersonen. Zeker in coronatijd ligt eenzaamheid nog meer op de loer”, aldus Mieke.

Lokken

Als de bus om 11.30 uur in de Oosterweide arriveert worden er tuinstoelen en tafeltjes uitgeladen, respectievelijk neergezet en haalt muzikant Edouard zijn gitaar tevoorschijn. Er wordt een gezellige setting gecreëerd. Als alles op de goede plaats staat wordt Lobke, die van niets weet, naar buiten gelokt. Onderwijl vertelt Amber Hulsken, lid van de werkgroep ‘Eén tegen eenzaamheid’, dat zij Lobke voor het project heeft aangedragen. ,,Ik ben jongerenwerker en leerde Lobke via haar kinderen kennen. Hierdoor heb ik haar enige tijd mogen begeleiden. Lobke is met een handicap geboren en zit al haar hele leven in een rolstoel. Ik heb veel bewondering voor de wijze waarop zij in het leven staat. Lobke tobt de laatste tijd erg met haar gezondheid en onderging recent nog een chemokuur. Desondanks blijft ze positief in het leven staan. Lobke verdient het om in het zonnetje te worden gezet.”

Verrassing

Als zo’n 25 personen zich, met een zonnebloem in hun hand, voor de woning van Lobke hebben opgesteld komt het moment dat Mieke bij haar aanbelt. Zanger Edouard heeft inmiddels het lied Halleluhja van Leonard Cohen ingezet. Als Lobke in de deuropening verschijnt roept ze verschrikt ‘Wat is dit allemaal? Dit kan niet! Wat heeft dit te betekenen?’ Als iedereen begint te klappen begrijpt ze dat het voor haar bedoeld is en begint ze, overmand door emoties, te huilen. Ze is zichtbaar overdonderd. Een kippenvelmoment, waarbij enkele omstanders het niet droog weten te houden.

Nadat Mieke Lobke kort de bedoeling van het bezoek heeft uitgelegd en de wens uitspreekt dat ze van dit moment mag genieten, rijdt moeder Elles Lobke in haar rolstoel en met zonnebloemen in haar hand, naar de plaats waar de muzikant staat. Als Edouard vervolgens de zoete klanken van het lied ‘She’ van Charles Aznavour inzet en hierbij oogcontact maakt is Lobke haar emoties even niet te baas. Broer Jort ontfermt zich over haar. Als neefje Kees even later bij haar op schoot kruipt glijdt de stress van haar af. De zon is inmiddels vanachter de wolken vandaan gekropen, zodat Lobke nu letterlijk in het zonnetje wordt gezet.

Overweldigend

Terwijl Edouard zijn repertoire afwerkt, krijgt Lobke koffie met gebak en maakt ze met iedereen een praatje. Ze vertelt dat ze het initiatief overweldigend vindt en dat ze vooraf van niets wist. ,,Het raakt mij dat er zoveel mensen zijn die om mij geven. Ik ben zo dankbaar dat ze dit voor mij doen. Ik had dit echt niet verwacht.” Verdriet en blijdschap liggen soms dicht bij elkaar. Even later rijdt de ‘Surprisebus’ door om de volgende persoon in het zonnetje te zetten.

Wilt u ook iemand aandragen die het, zeker nu in coronatijd, moeilijk heeft en die het verdient om in het zonnetje te worden gezet, kijk dan op www.eentegeneenzaamheid.nl. (Tekst/Foto’s: Henk de Reus)