Urk en IJmuiden hebben voor Age iets gemeen

Foto boven:
Age en Albertje voelen zich prima thuis op camping ‘De Sleutelhoeve’ (Foto: Henk de Reus)

Onze verslaggever bezoekt vaste gasten op de minicampings in de verschillende dorpskernen van Castricum. Op camping ‘De Sleutelhoeve’ treft hij een echtpaar uit Urk aan dat een sterke band met IJmuiden heeft.

Castricum – Het is niet ingewikkeld om de caravan van Age en Albertje Ras te vinden. Als de verslaggever bij de ingang aan een campinggast vraagt waar hun caravan staat, is het antwoord: ,,Je gaat rechtdoor totdat je rookwolken ziet en de lucht van gebakken vis ruikt.” Veertig meter verder ruikt het inderdaad naar gebakken vis. De rookpluimen verraden de plek waar Age (75) vis aan het frituren is. Hij legt net een sliptongetje in het frituurmandje en dompelt het onder. Zes soortgenoten ondergingen eerder hetzelfde lot. Terwijl echtgenote ‘Albertje’ (74) koffie zet, vertelt Age dat hij de vis vanochtend heeft meegenomen uit IJmuiden.

Wonen ‘op’ Urk

Age en Albertje staan voor het negende seizoen op camping ‘De Sleutelhoeve’. Ze wonen ‘op’ Urk. Zeg niet dat ze ‘in‘ Urk wonen, want dan corrigeert Age je direct. Hij legt het uit. ,,Urk is een voormalig eiland in de Zuiderzee. Als je vroeger op het eiland woonde, woonde je ‘op’ Urk. Pas nadat de Afsluitdijk in 1932 werd voltooid en de Noordoostpolder in 1942 werd drooggemalen behoorde Urk tot het vaste land. Tegenwoordig is het een gemeente in de provincie Flevoland. Voor de inwoners leeft het eilandgevoel nog steeds. Daarom zeggen ze nog steeds dat ze ‘op’ Urk wonen.” Zo, het eerste punt is gemaakt. De verslaggever moet op z’n woorden letten.

Zwarte kousenkerk

Oké, maar Urk is toch een ‘zwarte kousen’ gemeente, waarvan de inwoners allemaal streng gereformeerd zijn? Is de manier van leven hier niet veel vrijer dan ‘op’ Urk? Ook nu blijkt de verslaggever mis te zitten. Age: ,,Dat was misschien vele jaren terug zo, maar op Urk heeft de tijd niet stil gestaan. Negentig procent van de inwoners is gereformeerd en gaat zondags naar de kerk. Voor hen is de zondag een dag van bezinning, waarbij men zich afsluit voor invloeden van buitenaf.”

,,Als we hier zijn gaan we zondags naar de kerk en willen dan niet gestoord worden. Voor de rest is Urk, net zoals de rest van Nederland, met z’n tijd meegegaan. Je zult ons hier alleen niet zo gauw in badtenue over de camping zien lopen. Zelf zijn we trouwens geen mensen die een onwrikbaar standpunt innemen over bepaalde levenskwesties, zoals het homohuwelijk, of euthanasie, omdat je pas kunt oordelen als je van nabij met zo’n situatie te maken krijgt. Elk mens verdient respect.” Het zijn wijze woorden.

Groepsreizen

Age en Albertje hebben drie kinderen en inmiddels tien kleinkinderen. Albertje: ,,We hebben een mooi leven met elkaar. De laatste jaren zijn we steeds met caravangroepsreizen van de NCRV meegegaan. We bezochten Zuid-Spanje, Portugal, Schotland en Zweden. Er stond dit voorjaar een reis naar Noorwegen en in het najaar een reis naar Griekenland op het programma. Door de coronacrisis zijn beide reizen afgeblazen. Gelukkig heeft eigenaar Piet er op het laatste moment voor gezorgd dat we hier voor langere tijd een staplaats konden krijgen. We staan hier inmiddels voor de negende keer en het bevalt ons nog steeds uitstekend.” Age vult haar aan: ,,Het is hier erg gemoedelijk en Piet staat altijd voor je klaar als er een probleem is. Ik houd hem tot vriend door hem regelmatig een visje te geven.”

IJmuiden

De walm uit de frituurpan waait constant in de richting van de verslaggever. Age moet er om lachen .,,Ruik je de geur van gebakken zeevis niet liever dan de geur van gebakken lucht?” De lucht zet inderdaad de smaakpapillen aan het werk. Age legt uit wat hij met IJmuiden heeft. ,,Urk en IJmuiden hebben gemeen dat ze van oorsprong zeehavens zijn. Ik ben 25 jaar visser op Urk geweest. Daarna gaf ik er 25 jaar les aan de Visserijschool. Ik werk nog elke dag van 07.00 tot 13.00 uur in een rederij. Daar maak en repareer ik visnetten. We zijn graag aan de kust. Veel van m’n leerlingen van toen kom ik nog tegen in de haven van IJmuiden. We fietsen er ongeveer drie maal per week heen. In de haven maak ik een praatje met vissers aan wie ik eerder les gaf. De meesten kennen mij nog.

Vandaag sprak ik met Geert van de ‘Katwijk 145’. Ik maakte een visnet voor hem. Sindsdien vist hij niet meer achter het net”, grapt Age. ,,Ik complimenteerde Geert met z’n vangst en kreeg meteen een portie vers gevangen vis mee. Deze neem ik mee naar de camping, maak ze schoon, bak ze en deel ze met de andere campinggasten. Verser dan vers kun je de vis niet eten. Ze weten mij allemaal op de camping te vinden.” Dat blijkt wel als de verslaggever opstapt. Een aantal campinggasten heeft zich inmiddels voor een gebakken sliptongetje bij de caravan van Age en Albertje gevoegd.

De verslaggever krijgt een portie gebakken sliptong mee. De frituurlucht is inmiddels zo in zijn kleren gaan zitten dat het lijkt of hij zelf ook in het frituurmandje heeft gelegen. (Tekst: Henk de Reus)