Castricum – Wat 27 jaar geleden begon met de aanschaf van twaalf kippen groeide in de loop der tijd uit tot kinderboerderij ’t Dierenduintje. Fred en Willa Bakker (beiden 66) noemen het een tehuis waar dieren tot aan hun dood kunnen verblijven. In tegenstelling tot de meeste kinderboerderijen worden hier geen dieren gefokt.

Door Henk de Reus

Voor de ingang staat een boekenkastje. Bezoekers kunnen een boek mee naar huis nemen en dit later weer terugbrengen. ,,Extra service” zegt Fred. Het pad richting de boerderij hangt vol met zaken die de zintuigen prikkelen. Zo hangt er een bordje met de spreuk ‘Heb eerbied voor alles wat leeft, groeit en bloeit’. Het is een spreuk die Fred ooit van zijn moeder meekreeg en die diep in zijn hart en dat van zijn vrouw Willa gegrift staat. Halverwege het pad trekt een zwarte haan luidkeels de aandacht. Hij rent direct op het bezoek af. ,,Dit is terrorhaan ‘Harry’, legt Fred uit. ,,Hij verdedigt zijn harem, maar overdrijft af en toe ’n beetje. Iedereen die in de buurt van zijn dames komt, of zelfs alleen maar naar ze kijkt, valt hij aan.

Het interview vindt plaats in de serre, waar Polly 2, een Duitse herder van acht maanden met geknepen ogen voor de houtkachel ligt. De knusse serre ademt een sfeer uit als in grootmoeders tijd. Dit geldt ook voor het keukentje in de stal.

Ontstaan kinderboerderij

Fred begint meteen te vertellen. ,,We wilden ooit drie kippen aanschaffen. De eigenaar had er twaalf rondlopen. Ik vroeg hem ‘Wat gebeurt er met de andere negen kippen?’ Toen hij zei dat deze in de pan zouden belanden hebben we ze maar alle tien meegenomen. Je wilt toch niet over leven en dood beschikken? Ik bouwde een kippenhok op het stuk grond waar nu de stal staat. Hierna volgden in 1998 de geiten Doeffie en Maggie. Willa: ,,Ze waren in Limmen door een boer over het hek gezet, gedumpt, zeg maar. Dat vonden we zo sneu dat we aan de boer vroegen of wij ze mee mochten nemen”.

Fred vervolgt: ,,Drie andere geiten komen van de veemarkt in Purmerend. Deze waren aan het eind van de dag overgebleven en zouden volgens de eigenaar aan de vleeshaak belanden. Later kwamen er nog wat schapen, konijnen en eenden bij en begon onze veestapel langzaam uit te dijen. Nagenoeg alle dieren die hier rondlopen hebben we van een gewisse dood kunnen redden. Dit geldt ook voor het varken Purk, die van een agrarische school in Goes komt. Hij zou daar op de barbecue belanden. De hele school kwam in opstand en via Internet kwamen zij bij ons terecht.”

Purk is een zeug van zeven jaar en verkeert al enkele jaren in gezelschap van mannetje Lenny. De laatste meet slechts een derde van de omvang van vrouwtje Purk maar, getuige de 250 euro die Fred jaarlijks aan anticonceptiemiddelen voor Purk uitgeeft, lijkt het verschil in proportie geen probleem te zijn bij het bedrijven van de liefde.

Inmiddels bestaat het dierenpark uit vijf geiten, drie schapen, twee varkens, vier ganzen, 25 eenden, vijf konijnen, 30 kippen en evenzoveel duiven. Sommigen zijn verkregen via een andere kinderboerderij, anderen via particulieren Ook werden soms dieren gedumpt. Omdat Fred en Willa niet willen fokken zijn de mannetjes konijnen en bokken gecastreerd en worden kippen- eenden- en duiveneieren verwijderd. Toch is het een stel Indische loopeenden gelukt om de controles van Fred te ontlopen. Fred: ,,Ze hadden het nest zo goed verstopt dat ik het over het hoofd zag. Het betekent wel dat we er ongewild 15 loopeenden bij hebben.”

Doelstelling

Fred en Willa zijn blij dat ze sinds kort weer open zijn voor het publiek, zodat ze weer invulling kunnen geven aan de doelstelling van de in 2001 opgerichte stichting ’t Dierenduintje. Deze omvat het verzorgen van natuureducatie en het uitleggen van het leven op een boerderij. Fred: ,,Jaarlijks ontvangen we vijf tot zesduizend bezoekers, veelal basisschoolleerlingen. Leerlingen van het voortgezet onderwijs volgen regelmatig een maatschappelijke stage. Er helpen ook vrijwilligers met een beperking of mensen die in een re-integratietraject zitten.”

Activiteiten

Jaarlijks organiseren Fred en Willa weekenden met een reeks activiteiten voor kinderen, zoals een puzzeltocht met leerzame spreuken, schoentje zetten met Sinterklaas, paaseieren zoeken, etc. De activiteiten worden soms door meer dan 400 personen bezocht. Jarenlang stond het schapenscheren op het programma, waarbij de wol direct door twee dames werd gespind.

Onderhoud

Ondertussen loopt er een sierduif over het glazen dak van de serre en kijkt nieuwsgierig naar beneden om te zien wie er aan de koffie zitten. Desgevraagd zegt Fred dat hij en Willa beiden zo’n 40 à 50 uur per week bezig zijn met het werk op de kinderboerderij. Het werk omvat onder meer het halen van voer, het geven van medicijnen, het schoonhouden van de omgeving en het onderhouden van de tuin. Gelukkig worden zij bijgestaan door enkele vrijwilligers. Willa zegt dat er dringend behoefte is aan meer vrijwilligers die enkele dagdelen in de week bereid zijn om te helpen met het tuinonderhoud en met schilderwerk. Ze doen bij deze een oproep aan mensen om zich aan te melden.

Donateurs

Op dit moment zijn er zo’n 32 donateurs die de stichting jaarlijks steunen. Fred: ,,Vanwege allerlei privacyregels zijn we helaas niet in staat om de donateurs te bedanken voor hun support, maar vanaf deze plek kan ik zeggen dat we heel blij zijn met hun bijdragen, want aan het onderhouden van de kinderboerderij zijn veel kosten verbonden.”

Als de verslaggever afscheid neemt en vertrekt wordt hij met een luid ‘Gak, gak, gak’ begroet door de oude en zo goed als blinde gans ‘Jules’. Oudere lezers zullen snappen naar welke zanger/pianist van weleer hij gekscherend vernoemd is. Jules is ooit door de dierenbescherming gebracht. Het is fantastisch om te zien hoeveel passie en liefde Fred en Willa voor hun dieren tonen Castricum mag trots zijn op deze mensen en op een pareltje als ‘t Dierenduintje. Nieuwe donateurs en vrijwilligers zijn welkom. Ga voor meer info naar www.dierenduintje.nl of mail naar donna1@hetnet.nl.

Alle foto’s door Henk de Reus