Op alle ‘fronten’ worden acties ondernomen en initiatieven ontplooid als steunbetuiging voor het door oorlog geteisterde Oekraïne. Ook de ongekende respons op de landelijke radio- en tv-actie Giro 555 heeft aangetoond hoezeer de Nederlandse bevolking meeleeft met de benarde en onmenselijke situatie van de Oekraïners. Wat tussen de rauwe oorlogsbeelden direct opvalt is de kleurrijke zonnebloem; het nationaal symbool van Oekraïne. In de tijd dat beide landen nog verenigd waren in de Sovjet-Unie was het de zilverberk die beide Slavische volken met elkaar verbond. De berk als symbool voor vrede… Des te pijnlijker is het om te moeten zien hoe, tussen al het oorlogsgeweld, ineens een zonnebloem ‘de kop’ opsteekt en fier of verfomfaaid omhoog wordt gehouden onder de vastberaden Oekraïense slogan: Slava Oekraïne!

En ondanks de strijd die zich nu tussen beide landen afspeelt, kan het toch niet vaak genoeg benadrukt worden: Russen en Oekraïners zijn als broer en zus; vruchten uit dezelfde tuin. Ook in ons land maken Russische en Oekraïense inwoners al heel lang deel uit van de samenleving: zij leven naast en met elkaar. En ook zij hebben deze oorlog niet gewild. Laten wij daarom, los van nationaliteit of herkomst, jong en oud… en masse en eensgezind het Oekraïense volk een hart onder de riem steken door zonnebloemen te zaaien! Let wel: er is geen wedstrijd aan verbonden. Geen winnaar. Zoals er ook geen winnaar is in de strijd, daarginds, hoe de uitkomst ook zal zijn. Het is de zonnebloem zelf, die wint… en ons door deze actie onderling verbindt. Wat een bemoedigend vooruitzicht om straks door heel Nederland zonnebloemen te zien staan. Wat slechts een bloem al niet kan doen…

Marianne Knecht
Auteur van de Oekraïens/Russische roman ‘De lijfeigenen’