Vorige week vond weer het timmerdorp Limmen plaats op het Koekoeksveld aan de Westerweg. Als vrijwilliger en oma ontzettend leuk om mee te maken. Ondanks het slechte weer op met name de woensdagochtend, klaagden de kinderen niet. Ze zochten onderdak in hun eigen tent, met zeil dan wel.

Er waren veel activiteiten naast het timmeren, met naast een stormbaan en veel spellen, als meest spectaculair een kabelbaan die over het terrein zweefde. Dit was verzorgd door leden van Conquista, het ontmoetingscentrum voor de jeugd. De mannen hadden kabels aan de ene kant van het veld naar de overkant van het veld gespannen en een soort steigertrap gemaakt om boven in de boom te komen. Dan konden de kinderen in een zelfgemaakt houten bakje klimmen. Veel kinderen hadden er bijna twee uur in de rij staan voor over om met deze kabelbaan over het veld te kunnen roetsjen.

Voor het timmeren en op maat krijgen van de planken van de pallets was weer een heuse  zaagafdeling, waar de doorgewinterde vrijwilligers aan alle wensen tegemoet kwamen. Verder schminken, muziek maken, dansen, pannenkoeken eten en een ijsje bij de ijscoman, het was een heel gevarieerd programma. Op donderdagavond mochten de ouders en grootouders komen kijken en was er een marktje waar ze bij hun tent iets konden verkopen.

Vrijdagochtend was het tijd om af te breken. De tenten van de vrijwilligers afgebroken, wc’s weggehaald, met metaaldetectors rondslingerende spijkers opgeruimd, trekkers om spullen weg te halen, kortom fantastisch werk door meer dan vijftig vrijwilligers die meer dan driehonderd kinderen een geweldige week bezorgd hebben. Een minpunt voor de organisatie was dat de gemeente het afval niet meer ophaalt, wat eerst wel het geval was. Wat men met name jammer vond omdat de gemeente een evenement als het timmerdorp juist zou moeten aanmoedigen.

Als vrijwilligster nog maar voor het derde jaar erbij, neem ik mijn petje af voor die vrijwilligers die dit al heel veel jaren doen, waarbij sommigen er een week vrij van hun werk voor nemen. Plus alle sponsors niet te vergeten. Klasse!

José van den Berg