Beste Barbara du Chateau,

Deze (oude) kakker (zonder obesitas) heeft je stukje in de Castricummer vol verbazing gelezen en wil daar graag op reageren. Al veertig jaar rijd ik paard, al veertig jaar rij ik hier in het duin en op het strand. Heel veel jaren met heel veel plezier, maar de laatste jaren kom ik er bijna niet meer. Gefrustreerde mensen zoals jij zorgen ervoor dat ik op een mooie zonnige dag het strand vermijd.

Wij als paardenliefhebbers hebben net als jij gewoon recht op het strand. Wij mogen van 01-10 t/m 30-04 met onze paarden het strand op. Wij willen liever ook niet via de strandopgang het strand op. Dit is al vaker aangegeven bij PWN, want voor ons en voor onze paarden is dit heel stressvol. We moeten ons tussen de mensen, kinderen, honden etc. manoeuvreren. Sommige mensen vinden dat we daar niet thuis horen en willen dan geen stapje opzij doen, wat nog meer stress oplevert voor paard en ruiter. En weet je wat er gebeurt als een paard stress ervaart? Precies, dan gaan ze mesten of schijten zoals jij dat noemt.

Heel veel ruiters ruimen de mest namelijk wel keurig op. Maar besef wel dat bijna alle ruiters een krukje of opstapje gebruiken om op hun paard te stappen. Dat betekent als je van je paard af moet stappen om je mest op te ruimen je niet meer op je paard kan komen. En omdat negen van de tien keer je paard al door de mensenmenigte gestrest is, kan dit juist voor nog meer ongelukken zorgen.

En om ons nou allemaal over één kam te scheren is echt niet terecht, ons als kakkers met een grote bek en obesitas en knoltokkies te bestempelen gaat echt een beetje ver. En het naming en shaming gaat natuurlijk helemaal nergens over. Maar ik wil graag met je in gesprek hierover om onze ervaringen met je te delen, in de hoop ik dat ik je frustratie wat bij je weg kan nemen. Want Barbara, volgens mij zijn er belangrijkere dingen om je druk over te maken. Ik nodig je graag een keertje uit bij ons op stal in Bakkum.

Sandra Drogt, Castricum