“It takes a village to raise a child”!

Als maatstaf voor de onrechtmatigheid van een daad geldt sinds 1919 met het arrest van Lindenbaum-Cohen; niet slechts de toetsing aan de wet, (Zutphense Waterleiding- 1910) maar ook aan de maatschappelijk betamelijke zorgvuldigheid; de z.g. zorgvuldigheidsnorm (*) waarmee toen de definitie van de onrechtmatige daad werd uitgebreid. Een Onrechtmatige Daad is élk handelen of nalaten, dat óf Inbreuk maakt op een anders recht, óf strijdig is met de daders rechtsplicht, óf indruist tegen de goede zeden hetzij tegen de zorgvuldigheid, welke in het maatschappelijk verkeer betaamt ten aanzien van eens anders persoon of goed.

Deze zorgvuldigheidsnorm is belangrijk: “de mens moet er rekening mee houden dat hij deel uitmaakt van een samenleving, wat hem in zijn persoonlijke vrijheid beperkt.

Enerzijds is het niet zo dat hij andermans belangen (die van enkeling of gemeenschap) stééds voorop moet stellen, maar anderzijds mag hij de belangen ook niet volledig aan de zijne ondergeschikt maken (afweging van belangen)”. Dit arrest leverde niet alleen veel jurisprudentie op over de ongeoorloofde praktijken in de handel. Ook gedragingen in strijd met de zorgvuldigheid werd hiermee een onrechtmatige daad.

Natuurlijk mag men ook het dagenlang parkeren van een bus of camper voor het huis van de buurman terwijl er meer dan voldoende ruimte elders in de straat is – puur om hem te pesten – als een onrechtmatige daad bestempelen. Zelf op vakantie gaan en je auto voor de deur van iemand zetten zonder even overleg met de bewoners terwijl er tien meter verder alle ruimte was om te parkeren is ook bepaald asociaal TOKKIE-gedrag, en zeker niet comme-il-faut en dat valt ook onder de noemer van een onrechtmatige daad.

Om het aangenaam te houden in de wijk of eigen buurt is deze zorgvuldigheidsnorm wezenlijk van belang en sociale correctie is soms nodig. Goede manieren bijbrengen – savoir vivre – en opvoeding van nieuwe generaties is nodig. Niet alle ongewenste gedragingen van asociale mensen – op de openbare weg – kan men echter in de APV benoemen. Met die tropische warme dagen waarbij nog duizenden kleine en grote mensen van het strand en zee in alle rust genieten tot laat in de avond en chillen op handdoeken en bedden, moet men niet toch echt niet na 19.00 uur met een paar – nerveuze! – paarden op het strand komen en daar onrust en zelfs paniek veroorzaken bij al die kinderen.

Daarbij: nerveuze paarden gaan ter plaatse mesten, kakken! De belangen van enkele paardrijders/sters die op het strand willen rijden, mogen zeker niet zwaarder wegen dan de belangen van al die duizenden grote en kleine strandbezoekers! Ook al mag men in het kader van de APV vóór 10.00 uur en na 19.00 uur met honden en paarden op het strand komen, met opruim-verplichting van de stront, die infecties – o.a. tetanus – kan veroorzaken. Dan nog mogen de belangen van al die duizenden strandbezoekers niet hieraan ondergeschikt gemaakt worden, en geldt de zorgvuldigheidsnorm.

“It takes a village to raise a child”. Helaas: de leeftijd van “het kind” kan nogal sterk variëren! 🙂 !

Barbara du Chateau