Nog even en dan is hij er. Onze burgervader. Maar zoals het spreekwoord heet, eerst zien en dan geloven. Hij is nummer twee, want er zegde er een af. Of toch nummer drie, want er is nu een tijdelijke burgermoeder. Maar eerlijk gezegd, we zijn maar gezegend met zulke goede  ouders. En driemaal is scheepsrecht. Ik snap wel dat in dit mooie dorp met alle mooie meningen niet alles in enen kan gaan. Dus laten we afspreken: een, twee of maximaal drie pogingen.

Ik hoor u denken… dat zwembad en die spoorovergangen, die zijn al aan poging 33 toe. Dat is waar, maar resultaten behaald in het verleden tellen helaas niet mee in de toekomst. Dus nu even terug naar vandaag. Woningen, ja graag en vlot. Maar dan voor iedereen. Dus niet alles met een zwembad in de tuin a.u.b. En om deze brief goed af te sluiten: geef de statushouders die wij gaan ontvangen van zijn 1,2,3 een fijne plek en zorg ervoor dat ze niet een derde keer moeten verkassen, maar een fijn thuis bij ons kunnen gaan vinden. Zo maken we er met ons allen een fijne samen-leving van.

Albert Kavsek, Castricum