Ik liep voorbij de Zanderij en zag vlaggen wapperen. Niet voor 5 mei, maar voor het “Pannenbier”. Het deed me denken aan het lied ‘De Zanderij’:

Refrein:
O, Zanderij het is voorbij, wij moeten afscheid nemen
Het kapitaal spreekt klare taal, geen zand maar kille stenen
Geen bol, geen knol, zal hier het veld nog kleuren
Geen blauwe druif, geen hyacint zal hier nog geuren
O, Zanderij ,O Zanderij, jij kon ons vaak bekoren
Een stukje van Oud-Castricum raakt weer voorgoed verloren.

Couplet:
Er werd hier vele jaren gezaaid, gezwoegd, geteeld
Door menig sterke handen, getekend door het eelt
De mannen in manchester, verdienden hier hun brood
Bretels en rooie zakdoek, de sloot voor hoge nood

Refrein

Couplet:
De bomen die staan aan de kant stiekem wat te rouwen
Ze staan er wat verloren bij, in de schaduw van gebouwen
Het uitzicht dat wordt uitzichtloos, de vogels zijn gevlogen
Vergeven werd hun veilig nest, verloren hun vertrouwen.

Refrein

Tip: Zing in de badkamer het laatste refrein met meer volume en een toontje hoger.

Dick Groot, Castricum