Mag een gesubsidieerde instelling concurreren met een private onderneming? Vorige week las ik in De Castricummer: ’Open lessen dans bij Toonbeeld. Kom naar onze open dag en krijg een gratis les …’ Hé wat leuk, zeker iets speciaals voor mensen met een beperking, voor senioren zoals ik of voor onze Oekraïense gasten. Maar nee hoor, gewoon voor alle kinderen tussen de 6 en 13 jaar. En na de gratis les: betaald les nemen. Lijkt normaal, maar is dat zo? Al jaren is er een onderneming in Castricum, clubMariz, met exact hetzelfde aanbod. Met concurrentie is niets mis. Maar dat een onderneming jaar in jaar uit de eigen broek moet ophouden en nu opeens moet concurreren met een gesubsidieerde instelling is vreemd. Om niet te zeggen: vervelend vreemd. clubMariz vraagt een lagere prijs. Dus van een te hoge drempel is geen sprake.

Krijgt deze onderneming nu ook financiële ondersteuning? Of gaat een deel van de subsidie van Toonbeeld naar clubMariz? Of moet deze onderneming eerst failliet gaan zodat de dansleraren zich om kunnen scholen op kosten van de gemeenschap? Er zijn weinig ondernemers die zoveel doen voor de gemeenschap als clubMariz. Overal waar dansploegen gevraagd worden zijn ze. Hoe nu verder? Snel mee stoppen Toonbeeld. Snel in contact met clubMariz en dan kijken waar de aanvullende ruimte zit. Maar niet kopiëren. Pas dan neem je je maatschappelijke verantwoordelijkheid en lever je de gemeenschap waarde voor de subsidie. Of lever de subsidie gewoon in. Dan is concurreren geen enkel probleem. Maar nu creëer je als Toonbeeld meer negatieve dan positieve waarde.

Leo van Schoonhoven, Limmen