Vorige week las ik de ingezonden brief van Willem Hamerlinck, als reactie op een eerdere brief van Sonja de Jong, naar aanleiding van het Burgerinitiatief Gaza. Dit burgerinitiatief is op 10 juli door een meerderheid van de gemeenteraad van Castricum verworpen. Als een van de ondertekenaars van het burgerinitiatief vind ik dat de reactie van de heer Hamerlinck een weerwoord verdient.

De heer Hamerlinck lijkt zich onvoldoende verdiept te hebben in wat het burgerinitiatief inhield. Het was een helder verzoek aan de gemeenteraad en de burgemeester: spreek het demissionaire kabinet en de Tweede Kamer aan op hun plicht om genocide in Gaza te voorkomen – een plicht die voortvloeit uit het Genocideverdrag van 1948. Daarnaast verzocht het juist óók om te pleiten voor invrijheidstelling van de Israëlische gijzelaars. Ook lijkt de heer Hamerlinck na 7 oktober 2023 geen beelden tot zich te hebben genomen van wat Israël in Gaza heeft aangericht. De zelfverdediging van Israël na de aanval van Hamas is namelijk al snel overgegaan in het systematisch in puin schieten van nagenoeg de gehele Gazastrook en het uithongeren van de overlevenden. De verslagen en de beelden hiervan zijn hemeltergend. Hoe kunnen die hem zijn ontgaan?

Sonja de Jong suggereerde niet dat het besluit van de gemeenteraad ondemocratisch zou zijn. Ze legde wel de vinger op de zere plek: kennelijk kijken de meeste gemeenteraadsleden in Castricum liever weg van de gruwelijke beelden van het uitmoorden van een heel volk door een bevriende natie en durven ze deze vriend niet aan te spreken op zijn ontoelaatbare gedrag. En dat terwijl een meerderheid van Nederlanders al in 2024 vond dat Nederland zich moet uitspreken voor een permanent staakt het vuren en moet stoppen met het leveren van wapens aan Israël. Zou de meerderheid van de Castricummers hier in juli 2025 anders over gedacht hebben?

Marja van der Zanden, Castricum