Het besluit van het College om te kiezen voor een Zuidelijke Autotunnel (een structurele oplossing is nodig om vanaf 2030 met meer IC’s te rijden op de Zaanljn) is in strijd met het landelijk vastgestelde Multimodaal Toekomstbeeld (MTB) 2040. Terwijl door de regelmatig dichtliggende overweg nu nog een deel van de auto’s naar N203 en A9 wordt weggeduwd, zal een tunnel in het centrum van Castricum juist weer nieuwe auto’s aantrekken. Daarnaast leidt een Zuidelijke Autotunnel tot extra belasting van het lokale wegennet. Het aantal auto’s op Mient, Ruiterweg, Kleibroek, Oranjelaan en Soomerwegh zal fors toenemen. Maar ook andere straten zullen de gevolgen gaan merken. Sprake zal zijn van een hoge tot zeer hoge verkeersdruk.

Daar komt bij dat het nog maar de vraag is of het ministerie van I&W überhaupt nog financiële middelen heeft voor zo’n tunnel in 2030. Zo zijn onlangs alle extra middelen tot 2030 belegd. Daar zat geen geld voor de Beverwijkerstraatweg bij. Wanneer er tot 2030 geen geld is, is het onlogisch een gelijkvloerse variant ‘in reserve’ te houden. Gelijkvloers moet dan de 1e keuze zijn, aangevuld met extra maatregelen. Zoals het (deels) inkorten van de Kennemerlijn tot Uitgeest, aansluitend op IC’s uit Alkmaar. Dit zal de druk op de overweg aardig kunnen beperken. Verder kan gekozen worden voor het doorschuiven van de volledige hoogfrequentie dienstregeling naar 2036. Hierdoor ontstaat er meer tijd voor een robuuste oplossing in de periode 2030-2040.

Het op korte termijn terugbrengen van het aantal structurele varianten van vier naar twee is dan al een hele stap. Om tot een onderbouwd standpunt te komen zal de Raad moeten beschikken over het tot nu toe niet openbaar gemaakte rapport van ProRail. Alsmede over het standpunt van de samenwerkende partners en het ministerie van I&W voor het vervolgtraject.

Dave van Ooijen