Castricum – Na acht jaar gemeenteraad verlaten Leo van Schoonhoven en Marjo Husslage de lokale politiek. ,,Er zitten genoeg senioren in de raad. Het wordt tijd om plaats te maken voor een nieuwe generatie.’’

Door Ans Pelzer

Beiden waren van 2014 tot 2022 vertegenwoordigers in de lokale politiek. Husslage aanvankelijk voor de SP, Van Schoonhoven werd in 2014 wethouder voor CKenG. In 2016 viel het toenmalige college. Van Schoonhoven kwam in 2018 terug voor de lokale partij CKenG en Husslage voor de SP. Husslage en Van Schoonhoven verlieten om verschillende redenen hun partij. De afgelopen vier jaar waren zij beiden actief in een eenmansfractie. Husslage moest enkele maanden geleden om gezondheidsredenen stoppen. In maart vertrekt ook Van Schoonhoven uit de actieve politiek. Daarmee verdwijnen de eenpersoonsfracties uit de lokale politiek.

‘Veel energie’

Er zitten meer dan genoeg senioren in de raad en het wordt tijd om plaats te maken voor de nieuwe generatie, zo menen ze. Van Schoonhoven: ,,Als eenmansfractie kost het ongelooflijk veel energie om alle dossiers te kennen. Bovendien werd ik beperkt doordat afsplitsers geen commissieleden mogen hebben. Je staat er dus echt alleen voor. Niet goed om die beknotting aan te brengen. Positief vond ik de samenwerking rondom thema’s met andere partijen. Ook speelt mee dat het me heel veel energie kost als ik het ergens helemaal niet mee eens ben. Daar wind ik me ongezond veel over op.’’

Husslage: ,,Ik probeerde te selecteren en niet alle onderwerpen helemaal te doorgronden. Ook schoof ik regelmatig aan bij anderen om onderwerpen uit te diepen. Als eenpersoonsfractie is het heel zwaar. Maar het belangrijkste is toch wel dat mijn gezondheid me in de steek heeft gelaten en ik het nu fysiek niet meer kan.’’

Hoogtepunten

Van Schoonhoven: ,,Ik vind het heel mooi dat de gemeente door een burgerinitiatief en de daaruit voortkomende opstelling van de gemeenteraad, nu verplicht is om het initiatief van de Initiatiegroep Nieuw Zwembad serieus te nemen. Daar ben ik echt tevreden over.”

Husslage: ,,Aanvankelijk was er een meerderheid om winkelcentrum Geesterduin uit te breiden. Ik zat voor de SP in de raad, toen we met behulp van een enquête die uitbreiding wisten af te blazen. Ik ben daar nog steeds blij om. Anders hadden we nu nog meer leegstand gehad.”

Dieptepunten

Beiden benoemen het lokale beleid rondom statushouders: mensen die een erkende vluchtelingenstatus hebben en voor huisvesting en begeleiding verdeeld worden over alle gemeenten in Nederland. Husslage is verontwaardigd over de manier waarop Castricum statushouders niet of weinig begeleidt. ,,Ik maak me grote zorgen om die mensen. Ze worden slecht gehuisvest en wonen zeer klein in tijdelijke woningen en ver van andere bewoners af. Door gebrek aan perspectief zijn alle bewoners die ik heb leren kennen, en dat zijn er zeker zes, depressief geworden.’’

Van Schoonhoven: ,,Ik bekijk het zakelijk. Als samenleving hebben we er belang bij dat statushouders zo snel mogelijk een leven op kunnen bouwen. Dan betalen ze belasting in plaats van aan een uitkeringsinfuus te hangen. Volwaardig burgerschap draagt bij aan waardencreatie voor ons allemaal. Dit willen ze zelf ook het liefst. Help ze, in plaats van de armoedige en negatieve basis voor de aanpak van nu.’’

Husslage: ,,Het minimale wordt gedaan om aan de verplichtingen van het Rijk te voldoen. Maar wie schiet daar nu wat mee op? De statushouders worden er ongelukkig van en voor het dorp is het gewoon ook prettiger als mensen meedraaien in die samenleving.’’

‘Zelf gecreëerd probleem’

Van Schoonhoven: ,,Er gaat een heel klein percentage van de sociale woningvoorraad naar statushouders, mits ze voorrang hebben, maar dat is in Castricum afgeschaft.” Husslage: ,,Nu wordt een voorstelling van zaken gegeven. Alsof die handvol statushouders verantwoordelijk is voor de krapte aan sociale woningen. Terwijl Castricum al decennia verzuimt om de sociale woningvoorraad op peil te krijgen.’’

Van Schoonhoven: ,,De tijdelijke huisvesting aan de Puikman en de beweging om in Alkmaar in een wooncentrum statushouders te plaatsen zijn allemaal trucjes om het zelf gecreëerde ‘statushoudersprobleem’ buiten Castricum te houden.’’

Wensen voor de politiek Van Schoonhoven: ,,Meer politici als Pieter Omtzigt. Meer vanuit de lange termijn denken. Minder tijd verspillen aan zinloze discussies over gemeenschappelijke regelingen. Veel meer eigen denkwerk door ambtenaren en wethouders in plaats van alles uit te besteden aan externe bureaus. Het betoog van Omtzigt – en ik ervaar dat exact zo – is dat ‘huurlingen’ financieel afhankelijk zijn van het lokale bestuur en dus geen eigen koers meer durven varen. We zien nu steeds meer burgerinitiatieven. Gebruik die vaak doordachte initiatieven op de goede manier. De gebiedsregisseurs als intermediair tussen burger en overheid, leek een leuk idee. Maar omdat ze in dienst zijn van de gemeente kunnen ze niet onafhankelijk werken.’’

Husslage: ,,Raad- en commissiebesprekingen worden steeds meer een kwestie van dertien fracties een verklaring laten afleggen die al vastligt vanaf het fractieoverleg, in plaats van een opbouwende dialoog tussen partijen. Er wordt helemaal niet naar elkaar geluisterd. De opzet van de commissievergaderingen was juist om met elkaar in gesprek te gaan. Breng de dialoog terug.’’

Beiden vinden vernieuwing van het lokaal bestuur hard nodig. Om iets voor elkaar te krijgen en om gemotiveerde nieuwelingen te vinden.

Toekomst

Husslage: ,,Ik wil graag meer rust en tijd om te schilderen. Taalles geven in de bieb lijkt me ook fantastisch en ik wil meer tijd voor sociale contacten. Op de achtergrond houd ik me nog wel bezig met de politiek. Mijn actuele wens is een elektrische driewieler. Door mijn gezondheid ben ik beperkt mobiel – ik kan nu maar een heel klein stukje fietsen – zo’n driewieler zou me veel vrijheid geven. Dat lijkt me heerlijk!”

Van Schoonhoven: ,,Ik oriënteer me op een maatschappelijk doel: een vereniging ondersteunen. Ik ga me met mijn ervaring en netwerk inzetten voor dat doel. En ik zou geen ondernemer zijn als ik niet nog meer plannen heb. Ik peins over een bureau waar inwoners terecht kunnen die verdwalen in de bureaucratie van gemeente en andere instanties. Tegenmacht organiseren, noemt Omtzigt dat.” (Foto: Ans Pelzer)