Foto boven:
Erik en Karin: ,,Het is leuk om te zien dat één van de vier kinderen in onze voetsporen treedt.’’ (Foto: aangeleverd)
Castricum – Isabella Zwiers neemt de bloeiende fysiotherapiepraktijk van haar ouders over, met ingang van 1 augustus 2022. Haar eerste uitdaging ligt er al: een collega vinden. ,,Ik heb er heel veel zin in.’’
Door Ans Pelzer
Veel werkwijzen blijven hetzelfde, maar ze brengt ook haar eigen expertise mee: sport en beweging. Isabella: ,,Ik heb voorheen een opleiding CIOS gedaan, de opleiding tot sport- en bewegingsleider. Buitensporten hebben mijn warme belangstelling. De fysiotherapieopleiding heb ik ook gevolgd. Ik ben zelf een fanatieke sporter. Als personal trainer, coach en fysiotherapeut kan ik op verschillende manieren aandacht geven en met mensen werken. Ik heb mijn opleidingstraject gevolgd van vmbo tot en met hbo. Dat heeft als voordeel dat ik met allerlei mensen makkelijk omga. Aan het werk beleef ik heel veel plezier.’’
‘Gedreven in het vak’
Erik (67): ,,Het is leuk om te zien dat één van de vier kinderen in onze voetsporen treedt. Het is natuurlijk nooit ‘moeten’ geweest, maar Isabella is gedreven in het vak.’’ Erik en Karin hadden 42 jaar een praktijk in Castricum. Hoe dat gaat werken in het dorp waar je ook woont? Je komt natuurlijk heel veel bekenden tegen op straat en in de supermarkt. Karin: ,,Daar leer je mee omgaan. Je kunt niet op straat iemands fysieke gesteldheid bespreken. Dat is iets voor de spreekkamer. Dat wil ik ook niet, maar soms zie ik iemand en denk dan: hoe zou het met hem of haar gaan?’’
Persoonlijk contact
Wat is er specifiek is aan de werkwijze? Erik: ,,Als er iemand binnenkomt met een klacht kijken we niet alleen naar de rug maar juist ook naar wie er binnen komt en hoe hij of zij ermee omgaat. We hebben voor iedere patiënt dertig minuten. We willen er honderd procent voor die patiënt zijn. We kennen soms vier generaties van een familie. Dat is erg leuk en bijzonder om mee te maken.’’ Karin: ,,We komen zoveel bijzondere verhalen tegen. Soms heb ik iemand in de kreukels meegemaakt en dan fiets ik voorbij en staat die persoon zijn huis te schilderen Dan ben ik echt blij dat hij dat weer kan!’’ Erik en Karin blijven op de achtergrond nog even in de buurt om dochter Isabella indien nodig bij te staan. (Foto’s: aangeleverd)