Foto boven:
Hidde van Schaik weet de bal en het niveau van z’n team hoog te houden.

Castricum – Stichting Welzijn Castricum startte al enkele jaren terug met het initiatief om het sporten van ouderen te bevorderen. Zij benaderde hiervoor verschillende sportverenigingen, waaronder de hockeyclub. Toen de club een trainer voor deze doelgroep zocht, had Hidde van Schaik hier wel oren naar. Hij heeft nooit spijt gehad van zijn keuze.

Door Henk de Reus

Hidde: ,,Ik meldde mij aan omdat ik, naast mijn drukke werkzaamheden als zelfstandige, best wel tijd wilde vrijmaken voor zo’n mooi initiatief. We zijn gestart met een groep van acht personen. Ze variëren in leeftijd van 70 jaar tot 80-plus. Meer dan de helft raakte in het verleden nooit een hockeystick aan. Anderen hebben nooit harder gelopen dan op wandeltempo. Het coachen geeft mij veel voldoening, ook omdat ik de sport fantastisch vind. Ik vind het waanzinnig dat mensen in deze leeftijdscategorie bereid zijn om iets te leren dat volledig nieuw voor ze is en dan ook nog eens enthousiast bezig zijn. Ze lijken te worden getriggerd door een bal en een spelletje. Ik noem de groep de ene keer ‘m’n oudjes’, de andere keer ‘mijn atleten’.”

,,Ik haal zelf energie uit de training. Elke keer als ik aankom staan ze mij met een grote glimlach op te wachten. Ik krijg leuke feedback. Het sociale aspect is niet onbelangrijk. We spelen een uur en drinken daarna een half uur koffie met elkaar, tot corona kwam. Bij de spelregels hoort ook het verplicht trakteren op gebak als er iemand jarig is. Ik hoor regelmatig dat men vroeger stram was en moeizaam uit bed kon komen. Door slechts één uurtje per week te hockeyen is de fitheid en soepelheid aanzienlijk toegenomen. Bij het trappenlopen wordt het kraken van de treden nu niet meer overstemd door het geluid van knarsende kniegewrichten.”

Dan wordt de blik van Hidde ineens serieuzer. ,,Maar denk nu niet dat ik ze behandel als mensen op leeftijd hoor. Van mij moeten ze net zo hard hun best doen als een kind van tien. Als ze iets verkeerd doen krijgen ze het ook van mij te horen en ik vind het heerlijk om ze op de hak te nemen. Ze voelen zich uitgedaagd, maar tegelijkertijd serieus genomen. Ondanks het feit dat ik qua leeftijd hun kleinkind had kunnen zijn accepteren ze dit van mij. O ja, over kleinkinderen gesproken, mijn eigen opa maakt ook deel uit van de groep. Alleen is hij voor mij dan niet ‘opa’, maar ‘Henk’. Er zit ook een vrouw van 82 bij. Ze heeft haar hele leven niet gesport, rookt, drinkt elke dag, houdt niet van groente en fruit en is een zoetekauw. Ze hockeyt fantastisch, huppelt en rent als een pas geboren lammetje door de wei en geniet van het spelletje.” Hidde doelt op Thea Boersma (82). De redactie legde haar oor bij Thea te luisteren.

A-sportief

Thea: ,,Hidde heeft waarschijnlijk een ‘oud’ hart, waarmee ik bedoel dat hij op zo’n jonge leeftijd zo gemakkelijk met ons, als senioren, omgaat. Dit doet hij fantastisch. Het is een toptrainer. Hij is enthousiast, leuk en heeft elke week weer nieuwe uitdagingen voor ons. Prima jongen!.” Ze bevestigt dat ze zelf A-sportief is en er destijds door een ander teamlid is ‘ingeluisd’. Thea geniet van het spelletje, het gezelschap en het sociale aspect. Met het laatste doelt ze op de ‘derde helft’. ,,Vóór corona kwamen we jaarlijks bij elkaar om ‘Sinterkerst’ te vieren. Hartstikke leuk! Genoeg mooie dingen om reclame voor te maken”, zegt Thea. Binnen het bij elkaar geraapte seniorenteam, met soms twaalf jaar leeftijdsverschil, doet zij niet onder voor de anderen. Ze is Nederlands oudste, nog actieve hockeyster.

Tennisbal

Han Thesing (72) ziet zichzelf nog als een krasse knar. Hij is een van de benjamins in het team en uit z’n enthousiasme vaak met luid kabaal. Zijn acceleratievermogen is in de loop der tijd afgenomen. Dit compenseert hij door zo hard te slaan dat de bal het liefst bij hem uit de buurt blijft. Han: ,,Dan krijg ik vaak op m’n donder van Hidde en zegt hij dat ik rekening moet houden met de anderen. Hij doelt dan op het gevaar van blessures. Maar ja, krijg het kwajongensachtige er maar eens uit.” Om te voorkomen dat Han met z’n harde klappen de deuken in zijn medespelers slaat wordt er met een tennisbal, in plaats van een klassieke hockeybal gespeeld.

Han prijst Hidde vanwege zijn vloeiende tact om iedereen in z’n waarde te laten. ,,Hidde is een meester in het joviaal en respectvol behandelen van een ieder met z’n eigen gebruiksaanwijzing. Hij weet ‘oud leergoed’ op een prettige en zinvolle manier bezig te krijgen en te houden. De geweldige sfeer binnen het team wordt voor een groot deel bepaald door zijn aanwezigheid.”

Tuin

Nanette Popken (72) kan de complimenten van Thea en Han volledig onderschrijven. ,,Hidde heeft vaart, balbehendigheid en plezier in ons leven gebracht. Het is zo bijzonder dat hij dit doet. Ons team draagt hem op handen. Af en toe kunnen we iets voor hem terug doen. Zo hebben we laatst, na zijn verhuizing, met z’n allen z’n tuin opgeknapt. Hij weet wel hoe wij hem waarderen. Door corona is het alweer een poos terug dat we elkaar zagen. We willen weer het veld op. We hopen dat dit gauw weer mag want we missen het spelletje, het samenzijn en last but not least Hidde.”

‘Opa’ Henk

Het is de vraag of Hidde zich na zoveel veren nog wel gemakkelijk beweegt. En dan is er ook nog ‘opa’ Henk. Als er één trots kan zijn op z’n kleinzoon, dan is het Henk Vromans wel. Welke opa krijgt op z’n 76ste nog les van z’n 25-jarige kleinzoon? ‘Opa’ Henk: ,,Hidde doet het erg leuk, heeft humor, is beschaafd, houdt gepaste afstand en toont respect. Hij houdt alles goed in de gaten. Het is geen toeval dat ik deel uitmaak van het team. Hidde komt uit een echte hockeyfamilie. Via m’n vrouw, die zelf altijd actief heeft gehockeyd, is Hidde in de hockeywereld beland. Zij leerde Hidde discipline bij. Zelf was ik meer de coach en begeleider van Hidde. Hoe leuk is het dan om nu, vijftien jaar later, door je eigen kleinzoon te worden gecoacht?’’

Bent u wat ouder en wilt u ook eens een keer meespelen? Neem dan gerust contact op via 65plushockey@gmail.com.