De Woude – Op het eiland De Woude hebben gedurende de Tweede Wereldoorlog enkele tientallen mensen ondergedoken gezeten. Tijdens, en ook na de oorlog werd er niet overgesproken. De ouders van George Italiaander zaten er ook ondergedoken. Vorig jaar verscheen het boek ‘De Woude, een eiland vol verhalen’. Het hoofdstuk over WO II op De Woude was een openbaring voor Italiaander. Toen werd duidelijk welke omvang het onderduiken had. Het was voor George Italiaander de aanleiding om een gedenkplaquette te realiseren op het eiland. Aanstaande Bevrijdingsdag, vrijdag 5 mei, is hij over vanuit zijn woonplaats Tel Aviv, om de plaquette te onthullen.
De geïsoleerde ligging van De Woude maakt het eiland in de Tweede Wereldoorlog een plek waar relatief veel onderduikers naar toe komen. Naast Joodse onderduikers zijn er ook verzetsmensen die zich voor een periode schuilhouden op De Woude. De schrijvers van het vorig jaar verschenen boek ‘De Woude, een eiland vol verhalen’, hebben veel mensen gesproken over de Tweede Wereldoorlog op het eiland. Nazaten van onderduikers en onderduikverleners. Uit die gesprekken wordt duidelijk dat tientallen mensen voor korte of langere tijd een veilig onderdak vonden op het eiland in het Alkmaardermeer. Ondanks de tijd en moeite die ze in hun speurtocht gestoken hebben, weten de auteurs Cora Ney-Bruin en Dick Beets dat ze niet alle namen en verhalen hebben kunnen achterhalen.
De ouders van George Italiaander (76) waren ondergedoken bij het echtpaar Aagje en Cees Los. Hij wist dat meerdere mensen ondergedoken hebben gezeten op De Woude, maar de omvang is hem pas na het verschijnen van het boek echt duidelijk geworden. Er woonden onderduikers in meerdere boerderijen in de dorpskern van De Woude en ook het buurtschap De Stierop op het eiland is een echt ‘onderduiknest’. George Italiaander: ,,Na de oorlog werd ook bij ons thuis niet over die periode gesproken. De oorlog hing als een donkere wolk in huis, maar verder geen woord. Mijn ouders en twee ooms waren de enigen van de familie die de oorlog overleefd hebben. De onderduikverleners werden innige familie van ons. Als kind logeerde ik eindeloos bij het gezin van Aagje en Cees Los. Zij en hun kinderen Dirk, Wil, Maartje en Piet waren mijn familie. Tot op de dag van vandaag. Pas op veel latere leeftijd begreep ik de reden en de diepte van dit contact. Tot hun dood hebben mijn ouders alleen maar mensen uit De Woude vertrouwd. Mede door Aagje en Cees Los en anderen woon ik met mijn gezin in Israël. De rechtvaardigen in deze wereld, zoals onze helpers op De Woude, zullen we nimmer vergeten en altijd eren.’’
Het is zijn grote wens om de herinnering aan deze moedige bewoners van De Woude levend te houden. Daarom heeft hij het initiatief genomen een plaquette aan te brengen op het kerkje ‘De Kemphaan’ op De Woude. Hij komt met zijn familie over vanuit Israël om de plaquette op vrijdag 5 mei aanstaande om 14.00 uur te onthullen in aanwezigheid van andere nabestaanden van onderduikers, familieleden van onderduikverleners, bewoners van De Woude en andere belangstellenden.