Castricum – Onder een heldere avondlucht kwamen inwoners uit de gemeente en andere geïnteresseerden zaterdagavond samen bij het monument aan het Limmervoortje om de slachtoffers van oorlog en geweld te herdenken. De bijeenkomst stond dit jaar in het teken van tachtig jaar bevrijding. ,,Vrijheid is een kwetsbaar iets. Dat moeten we koesteren.”
De herdenking begon om 19.40 uur met een welkomstwoord van John Heideman, die kort het programma toelichtte en burgemeester Ben Tap uitnodigde voor een toespraak. In zijn speech benadrukte de burgemeester het belang van collectieve herinnering en het doorgeven van verhalen. ,,Het is tachtig jaar geleden dat Nederland werd bevrijd. Een indrukwekkend getal. Een mensenleven lang. Het zijn tachtig jaren waarin we vrij hebben mogen spreken, vrij hebben mogen leven en tachtig jaar waarin we vrij mochten zijn. We dragen het verdriet, het gemis, de verhalen – ook van mensen die we zelf nooit gekend hebben”, sprak Tap. ,,We staan vandaag samen stil bij alle offers die zijn gebracht voor onze vrijheid. We delen die vrijheid dankzij het verzet van zovelen.”
De burgemeester verwees naar het monument, opgericht ter nagedachtenis aan twintig mensen die op 7 januari en 6 april 1945 werden gefusilleerd. ,,Zij vochten zelfs in de donkerste tijden voor verlichting, voor bevrijding. En terwijl elders in Nederland de bevrijding al werd gevierd, betaalden zij de hoogste prijs voor hun daden.” Tap attendeerde aanwezigen op het boek van Ad Hoek dat deze verzetshelden een gezicht geeft. ,,Dankzij hen kregen wij ook hier onze vrijheid terug. Hun verhalen zijn stuk voor stuk bijzonder en we mogen ze niet vergeten.”
Fanfare
Na de toespraak volgden muzikale intermezzo’s van muziekvereniging Emergo. Ook droegen Kimberly Völker en Lalè Ablat teksten voor die aansloten bij het thema vrijheid. Lalè, van Oeigoerse afkomst, sprak over hoe vrijheid voor haar betekent: kunnen ademen zonder angst, kunnen dromen zonder gevaar. ,,Vrijheid is dat ik hier mag staan en dit mag zeggen – ook al weet ik dat zelfs deze woorden gevolgen kunnen hebben voor mijn familie in het land waar ik vandaan kom.” Kimberly Völker raakte aanwezigen met een indringend gedicht.
Er stroomt geen bloed meer door je lijf
Je aderen vol ijs, je stem een stille krijs
Je ledematen stijf, bevroren in de tijd
Je hebt geen lef of wilskracht meer
Van binnen word je gek
Maar je komt niet van je plek
Hoe hard je ook probeert
Toe dan handen, vouw je open
Toe dan benen, ga dan lopen
Warmte, geef een beetje warmte
Toe dan ogen, kijk niet weg nu
Mond, maak woorden, toe dan, zeg nu: Warmte, een beetje warmte
Ineens sta je in het oog van de storm
Je ziet het waaien, maar je voelt de wind niet.
Hij kijkt naar je – zwarte laarzen, uniform
Ja wat ga je doen als hij straks dat kind ziet? Waar ga je naartoe?
Welk pad kies jij
Bevries je, of breek je los
Verwarm je je vrij
Zo ver over de grens
Ben ik nog wel mens?
Sietse van Gorkum bracht met zijn viool een vertolking van de Fanfare uit Schindler’s List. Om 20.00 uur klonk de Last Post en werd het stil. Aansluitend zongen aanwezigen gezamenlijk het Wilhelmus, gevolgd door de kranslegging bij het monument.
Kwetsbaar
Burgemeester Tap benadrukte dat vrijheid een kwetsbaar iets is. ,,Daarom moeten we het koesteren en delen.” De herdenking werd afgesloten met een dankwoord aan alle aanwezigen. ,,Morgen vieren we gezamenlijk de vrijheid,” sprak Tap. ,,Het is een vrijheid die in deze tijden allesbehalve vanzelfsprekend is.” (Foto’s: Regio Media Groep)