Castricum – Jan en Wil Scheerman kwamen elkaar voor het eerst tegen bij het sigarenwinkeltje aan de Schoolstraat. Wil werkte hier en Jan kwam er regelmatig om sigaretten te kopen. Cupido was toen nog niet in beeld. Het echte serieuze contact tussen hen ontstond toen Wil buiten aan het vegen was en Jan toevallig langsfietste. Inmiddels delen ze zestig jaar lief en leed.

Door Henk de Reus

Jan (86) is geboren Castricummer. Hij zag op 25 november 1936 het levenslicht. Wil kwam op 22 juni 1937 in Eethen (Noord-Brabant) ter wereld. Het gezin van Jan bestond uit zes kinderen. Zijn vader werkte als bosarbeider bij PWN. Wil was de oudste in een gezin met vijf kinderen. Haar vader was timmerman en fietste dagelijks met een gereedschapskist achterop door de polder.

Goede timing

Jan was 21 jaar toen hij dagelijks naar zijn werk bij een bollenbedrijf in Limmen fietste. Het sigarenwinkeltje aan de Schoolstraat lag op zijn route. De winkel bevond zich tegenover de oude melkfabriek en was van een oom en tante van Wil uit Lutjewinkel. Wil werkte bij hen in de winkel. Jan kende de dochter van het echtpaar omdat hij er regelmatig sigaretten kocht en zij hem dan bediende. Hij zag Wil dan ook wel eens, maar meer dan dat was het toen nog niet. Op een dag fietste Jan naar z’n werk en zag dat Wil buiten de straat aan het vegen was. Het kwam tot een vluchtig, oppervlakkig gesprekje. ,,Het was een gesprek op afstand”, zegt Wil. ,,We waren beiden best wel verlegen. Maar het eerste ‘echte’ contact beviel Wil kennelijk zo goed dat ze ervoor zorgde dat ze aan de weg stond als Jan net voorbij kwam fietsen. Deze timing bleek perfect te zijn. Van het dagelijks gedag zeggen kwamen meerdere gesprekjes en uiteindelijk leidde het tot verkering.

Wil vond de humor van Jan wel leuk. Jan was de gangmaker van de twee, iets wat Wil wel prettig vond want zelf was ze wat bedeesd. Jan vond Wil erg knap en haar verlegen trekje vond hij wel charmant.

De oom en tante van Wil hadden ook een winkel op de camping in Bakkum. Als het seizoen ten einde liep en de camping sloot hield ook het werk in de sigarenwinkel voor Wil op. Zij keerde dan weer terug naar haar ouders in Winkel. Jan moest heel wat kilometers per trein, met de bus en lopend afleggen om Wil in het weekend op te zoeken.

Koud

Na zes jaar verkering besloten Jan en Wil te gaan trouwen. De datum 10 januari 1963 werd een bijzondere dag. Jan: ,,Het was tien graden onder nul en er lag een flink pak sneeuw. Op weg naar Wil moest de taxi die mij naar Wil bracht een aantal keren omrijden omdat er wegen waren afgesloten. De fotograaf trof het die dag helemaal slecht. Hij stond buiten al een tijd te wachten om de trouwfoto’s van ons te maken. De kerkdienst liep uit en hij stond onderhand te vernikkelen van de kou. Bij het maken van de foto’s moest hij steeds tegen een muurtje leunen om het fototoestel stil te kunnen houden. Na afloop van de fotosessie kon de beste man zo in de ontdooier.’’ Het stel heeft een aantal van de zwart-wit trouwfoto’s op tafel gelegd waarop goed te zien is dat het die dag flink gesneeuwd had.

Vrijheid

Het echtpaar woonde de eerste jaren van hun huwelijk op verschillende adressen. Het ging om inwoning of zomerhuisjes. In 1970 kregen zij de huidige woning aan de Gobatstraat toegewezen. Hier wonen zij nog steeds met veel plezier. Jan werkte de eerste jaren bij een meubelfabriek in Uitgeest en later bij een bakkerij in Beverwijk. De laatste 43 jaar werkte hij in de bloembollenexport in Aalsmeer. Hier is hij op zijn zestigste gestopt. Wil werkte een aantal jaren bij Albert Heijn en later bij Vomar.

Helaas ging hun kinderwens niet in vervulling. Toch zijn ze niet bij de pakken gaan neerzitten. Wil: ,,De vrijheid die we hiervoor in de plaats kregen vulden we met mooie, verre vakanties. We verbleven twee jaar met de caravan in Spanje en zes jaar in Portugal. Ook bezochten we leuke feesten en gingen we kermissen af.’’ Terwijl Wil dit vertelt knikt Jan bevestigend. ,,Ja, we kijken terug op een prachtig leven.’’

Gezondheid en hobby’s

Jan geniet van z’n kooikarpers terwijl Wil graag aan handwerken doet. Samen kijken ze graag tv en ze gaan er regelmatig met de auto op uit om elders de boel te verkennen. Jan noemt als voorbeeld een ritje naar Texel waar ze na aankomst lekker gaan eten. De gezondheid van beiden is nog redelijk. Omdat Jan de laatste tijd aan het dokteren is zit er op de korte termijn geen groots feest in. Corona heeft hem ook geen goed gedaan. Voorlopig wordt het huwelijksjubileum op 10 januari in klein verband gevierd met een zus van Wil en een broer van Jan, beiden met aanhang. Wellicht komt de grote klapper verderop in het jaar.