De muziek bracht Kees en Tineke bij elkaar

Limmen – Afgelopen dinsdag waren Kees en Tineke Valk-Helderman 60 jaar getrouwd. Corona of niet, het feest werd gevierd. De kinderen hadden de regie in handen genomen. Kees en Tineke wisten helemaal van niets en rekenden nergens op. Ze werden volledig overvallen, maar wel op een aangename wijze.

Door Henk de Reus

Kees (82) werd op 17 september 1938 in Westzaan geboren. Het gezin bestond uit vier kinderen. Tineke (80) zag op 11 januari 1941 het levenslicht in Uitgeest. Hier groeide zij ook samen met haar broer Wim op. De vader van Kees had een meubelfabriek (‘De Valk’) in Westzaan. Deze nam Kees over toen z’n vader met pensioen ging. Tinekes vader werkte in een blikfabriek in Krommenie en later bij Forbo.

Verkering

Kees en Tineke leerden elkaar bij muziekvereniging Sursum Corda in Krommenie kennen. Kees speelde er klarinet en Tineke mocht op de trommels slaan. Als groep gingen ze er vaak op uit voor een optreden. Na een van de optredens ontstond er wederzijdse interesse. Tineke: ,,We hadden een succesvol optreden achter de rug en ook nog een prijs gewonnen. Op de terugweg waren we in de bus in een jolige stemming. Voordat ik het wist zat ik bij Kees op schoot. En het zat nog lekker ook.” “Wat jij lekker noemt”, zegt Kees. ,,Ik hield er een slapend been en een zere knie aan over.” Maar dit ongemak had Kees er kennelijk voor over, want het was het begin van hun verkering. Kees viel op Tineke vanwege haar mooie verschijning. Hij was direct bevangen door de schoonheid van Tineke. Tineke: ,,Ik vond Kees erg leuk. Ik viel op zijn blonde haar, zijn grootte en zijn gekrulde snor.” Deze snor heeft Kees nog steeds, al wil de krul niet meer lukken.

Tineke vertelt dat de verkering in het begin wel even uit is geweest. ,,Ik weet het niet, we waren pas vijftien en zeventien en ik vond hem eigenlijk te oud voor mij.” Het is alsof Kees dit voor het eerst hoort, wil reageren, maar besluit toch de snor te drukken. ,,Maar ik bedacht me wat later”, zegt Tineke, ,,Want ik vond hem toch wel erg lief. We zagen elkaar weer bij de drumband, hebben wat gepraat en toen was het weer aan. Sindsdien zijn onze wegen niet meer uit elkaar gegaan”

Verbouwing

Het stel had enkele jaren verkering toen de ouders van Kees hen opmerkzaam maakte op de woning die naast hen vrijkwam. Deze was van een verloskundige die met pensioen ging. Tineke: ,,We besloten de woning te kopen, maar deze moest eerst flink verbouwd worden. Eerst bouwen, dan trouwen. De verbouwing duurde een jaar. Als we tussendoor naar de vorderingen wilden kijken mocht dit alleen van m’n schoonmoeder als een van de kleinkinderen meeging. Je moest de kat immers niet op het spek binden.”

De trouwdag op 15 juni 1961. (Foto aangeleverd)

Toen de woning verbouwd was trouwden Kees en Tineke. Het stel kreeg drie dochters, waarvan een tweeling. Inmiddels heeft de familie zich uitgebreid met vier kleinkinderen en twee achterkleinkinderen. Kees werkte aanvankelijk in het bedrijf van zijn vader. Toen de laatste overleed nam hij de fabriek over en werd er directeur. Door de economische recessie in de jaren tachtig ging de fabriek failliet. Kees werkte hierna nog een aantal jaren als chauffeur bij VVD coryfee Henry Keizer. Deze ondernemer richtte zich op luxe vervoer. Kees heeft heel wat hoge pieten binnen en buiten Nederland mogen vervoeren.

Tineke maakte van haar hobby haar werk en werd schoonheidsspecialiste. Vier jaar terug verhuisde het stel naar Limmen. ,,Het was geen bewuste keuze”, vertelt Tineke. ,,We wilden gewoon wat kleiner wonen en dit appartement beviel ons wel.”

Gezondheid en hobby’s

Kees en Tineke verkeren nog in goede gezondheid. Alleen vergeet Kees de laatste tijd wel eens wat. Ze wandelen nog dagelijks in de duinen en Kees legt zo nu en dan een puzzeltje. Een andere hobby van Kees is het verzamelen en repareren van klokken. Hij neemt de verslaggever mee naar zijn ‘klokken-werkkamer’ en toont trots enkele uurwerken.

Kees toont trots z’n klokkenkamer. (Foto: Henk de Reus)

Receptie

Tijdens het interview hebben Kees en Tineke nog steeds geen flauw vermoeden van wat hen te wachten staat. Zondag zijn ze immers nog met de kinderen en kleinkinderen uit eten gegaan en de kinderen hadden gezegd dat dit het cadeau voor hun diamanten bruiloft was.

Dan gaat de bel en verschijnt, voor Kees en Tineke totaal onverwacht, de burgemeester. De verrassing kon niet groter zijn. Even later volgt er nog een verrassing als Kees en Tineke met de auto naar restaurant Havenrijk worden gereden, waar kennissen, buren, vrienden en familie zijn uitgenodigd voor de receptie. Het zal nog wel even duren voordat alle indrukken van de dag zijn verwerkt en het echtpaar in slaap valt.