Castricum – Heren 3 van volleybalvereniging Croonenburg begon wat onwennig aan de kampioenswedstrijd. Tijdens een voorinterview kwam naar boven dat de voorlaatste wedstrijd nog vers in het geheugen stond. Die wedstrijd was de eerste nederlaag van het seizoen tegen middenmoter Alvoco. En dan de tegenstander van die avond: De Where, die zich dit seizoen naar de tweede plaats hadden gevochten. Van hun gezichten tijdens het inspelen viel af te lezen dat ze vol zelfvertrouwen op weg wilden naar die allerhoogste plek. Hun set-ups werden bij het inspelen soepeltjes verwerkt tot snelle aanvallen op zowel midden als buiten. Dat en het onwennige om nu een keer op het half centercourt te spelen in plaats van het vertrouwde ingeklemde veld waar de afmetingen veel vertrouwder aanvoelen, leek zijn invloed te hebben op de eerste set. De Where liep steeds weer een beetje uit. Er werd hard teruggevochten, maar dit mocht helaas niet baten. Met 3 puntjes verschil werd de set opgeëist door de in uitzinnige vreugde uitgebarsten mannen van De Where.

“Nu is de spanning eraf, nu gaan we ervoor!” van de aanvoerder van Croonenburg moest het opnemen tegen het indringende “Let’s go! De Where, Let’s go!” van de tegenpartij bij het begin van set 2. Maar inderdaad.. het spel bleek dit keer merendeels naar onze kampioenskandidaten te gaan en met een redelijk ruime zege van 25-17 werd het aan de overkant toch “where” een beetje stiller. In set nummer drie werd dan toch weer tegen die achterstand aangehikt. Maar met één machtige servicebeurt, het ’toch net iets langer zijn van Jeroen dan het blok aan de overkant’ en het (voor dit ex-voetbalteam kenmerkende) prachtige tikkie met de voet van Rick was die achterstand in een mum van tijd weggewerkt. De tegenpartij werd amper meer een puntje gegund tot de 25-15 het scorebord sierde.

Het kampioenschap was nu echt binnen handbereik, en dat viel te merken in de vierde set. De sprongservices van de Where leken geen geheimen meer te hebben voor de verdediging van onze Heren 3. Ballen die door het publiek eigenlijk al als verloren werden beschouwd werden door de Croonenburgers als volleerde keepers met prachtige duiken toch weer omhoog geveegd. En dan die stand: 24-18… de aanmoedigende schreeuw van aanvoerder Maarten die met prachtige mimiek de strijd om het laatste punt aankondigde… de strakke bovenhandse serve… de pass van de tegenpartij met een toch nog soepele set-up, het midden gevaarlijk dreigend, maar de bal naar buiten die met een ferme tik over het net vloog… de kreet ‘UIT!’… Maarten die ineen duikt om de bal te ontwijken… de bal stuiterend buiten de oranje lijn… het gejuich met beide vuisten in de lucht… de body bump… de scrumdance… Het kampioenschap was binnen! Gefeliciteerd mannen! (Foto: Jeroen Wester)