Het verschil tussen de twee ingezonden brieven op 23 juli over de rampzalige toestand in Gaza had niet groter kunnen zijn. Het menselijke standpunt van Paul Kuiper geeft het gevoel weer van een meerderheid van de Nederlanders, dat van Willem Hamerlinck is bijna een kopie van de redenering van twee volksvertegenwoordigers van de VVD in Castricum. Zo gaf de heer Slot bij zijn afwijzen van het door ons ingediende Burgerinitiatief o.a. als argument dat partij kiezen in een conflict niet tot een oplossing zou leiden. Dat juist hij dat zei, is hem zeer kwalijk te nemen, want hij staat samen met VVD-wethouder Slettenhaar op een foto, genomen op het VVD-congres van 14 juni, te midden van 24 breed lachende VVD-leden rondom een grote Israëlische vlag. Met name dat feestelijke lachen is schaamteloos, omdat hieruit elke medemenselijkheid ontbreekt voor het vreselijke lijden van meer dan twee miljoen Palestijnen.
‘Dit nooit meer’ zeggen we steeds bij elke Dodenherdenking op 4 mei en toch kijken we nu dagelijks naar een ‘endlosung’ van Gazanen die door de regering Netanyahu blijkbaar als ‘untermenschen’ worden beschouwd. Op slechts twintig procent van het oppervlak van de Gazastrook verblijft bijna de gehele bevolking, opgejaagd, uitgehongerd en weerloos tegen aanhoudende misdaden tegen de menselijkheid. Dit is niet wat mijn Joodse vrienden willen, net zomin als het hele Israëlische volk, maar hun extreemrechtse regering is wel democratisch gekozen. Het is dus de taak van alle democratische landen wereldwijd om met alle (niet-gewelddadige) middelen de regering Netanyahu een halt toe te roepen.
Hans van der Vecht, Castricum
Willem Hamerlinck (in zijn bijdrage van week 31) gaat vrijwel klakkeloos achter de beeldvorming van Israël staan waarin verspreid wordt dat Hamas een ‘vreselijke terroristische organisatie’ is die ‘tot op het bot’ uitgeroeid moet worden. Echter hoe anders is de context en werkelijkheid in deze kwestie.
Tot 1949 waren de Palestijnen als een nomadisch volk verenigd in een gebied wat Palestina heette. Een vreedzaam volk wat haast geen wapens en verdedigingsgrenzen kende, gewoon omdat het niet hoefde. Toen echter (het grootste deel van) de VN besloot dat Joden een staat mochten stichten op Palestijns grond- en leefgebied – over hun hoofden heen (!) – veranderde dat de hele situatie in het Midden Oosten. Wat het met een volk en mensen doet als ze over een periode van 75 jaar stelselmatig verdreven worden tot in een concentratiekamp (Gaza) waar ze op een gegeven ogenblik geen zeggenschap meer over zichzelf hebben en jongeren geen enkel uitzicht op een toekomst én dat de hele wereld zich niet meer om hen bekommert, dát heeft Hamas ons laten zien.
Hamerlinck jammert nog over de doden van de bewuste 7 oktober maar vergeet dat deze hoeveelheid ondertussen in het niet valt met de moorden en algehele destructie (genocide) die Israël hierna begaan heeft én nog begaat op de Palestijnen. Dat Hamas nog gijzelaars vast houdt zal niet zonder reden zijn. Immers – eindelijk en na 75 jaar – worden we door hen (Hamas) bijna gedwongen om de situatie van de Palestijnen eens écht te bekijken. Door onze eigen ogen (en niet die van Israël).
Paul Kuijper, Castricum