,,Als ik later groot ben, wil ik ook ridder worden”

Castricum – Niet iedereen die z’n vijfde verjaardag viert zal zoveel felicitaties in ontvangst mogen nemen als Hilde. Ter ere van het vijfjarig bestaan van het naar haar genoemde Huis organiseerden Willem van Brederode en zijn gemalin Hillegonda van Voorne afgelopen zondag voor hun vriendin een groots ridderspektakel op het plein naast het Archeologisch centrum.

Oude ambachten

Een Willy Wortel teletijdmachine zet de bezoekers bij binnenkomst 600 jaar terug in de tijd. In een tentenkamp op het plein worden heerlijke Middeleeuwse hapjes en gerechten bereid. In een tent ernaast laat iemand uit die tijd zien hoe schoeisel destijds gemaakt werd. Hij noemt zichzelf ‘schoenmaker’. ,,Bij hem konden de welgestelden van vroeger hun schoenen laten aanmeten. Een ‘schoenlapper’ repareerde schoenen voor de ‘arme zolen’ onder de burgers”, vertelt hij. Blijkbaar een voorloper van de huidige repaircafés.

Een tent verderop beoefent een houtsnijder zijn ambacht, terwijl in het ‘atelier van toen’ kleding uit de tijd van Willem en Hillegonda is uitgestald.

Iets verderop kunnen kinderen een eigen insigne maken bij een tingieterij. In een zachte steensoort schrapen en beitelen ze een eigen ontwerp. De steen dient als mal waarin het vloeibare tin wordt gegoten. Het eindresultaat mogen ze mee naar huis nemen. Op diverse plekken op het plein kunnen kinderen meedoen aan Middeleeuwse spelletjes. Boogschieten is er een van. Om ongelukken te voorkomen is de schietbaan naast het Huis van Hilde gepositioneerd en worden de pijlen richting de Zanderijweg afgeschoten.

Wapengekletter

Terwijl er binnen verhalen worden verteld en de muziekgroep ‘Natura’ Middeleeuwse muziek speelt, roept de speaker om dat de riddergevechten aanstaande zijn. Jesse (8) probeert nog snel zijn laatste ridderplaatjes te bemachtigen, want het sticker-vel moet wel vol zijn als hij weer naar huis gaat. Je mag de ridders, die de plaatjes afgeven, aanraken en samen met ze op de foto. Die kans laat je natuurlijk niet lopen.

Na luid trompetgeschal kondigt heraut Maarten de komst van de gastheer en -vrouw en de deelnemende teams aan. Als hij ‘Team Rood’ aankondigt scanderen vele kindermondjes ,,Team Rood!’’, ,,Team Rood!” De aanhangers van Team Blauw laten zich natuurlijk niet onbetuigd en zorgen ervoor dat de decibelmeter dit keer verder in het rood uitslaat. Het gaat er tijdens de man-tegen-man gevechten flink aan toe en heraut Maarten moet af en toe ingrijpen om te voorkomen dat de deelnemers gehakt van elkaar maken. Hanna Persijn, een vrouwelijke ridder met feministische trekjes, werpt zich ook in de strijd en neemt het op tegen Floris V, graaf van Holland.

De sympathie gaat onmiddellijk uit naar de moedige Hanna, maar helaas ontfutselt Floris haar al gauw het zwaard en moet Hanna met een sikkel verder. Een ongelijke strijd, zo blijkt even later. Als Floris een vent was geweest had hij Hanna zijn zwaard gegeven. In de finale komt ridder Gerard van Velsen als uiteindelijke overwinnaar uit de strijd. Zijn beloning is een financiële vergoeding, waarvoor Rico Verhoeven niet in de ring zou zijn verschenen.

Als de heraut van Team Rood naar zijn collega van Team Blauw opmerkt dat zijn ridders maar slapjanussen zijn, ontstaat er een ordinaire ruzie en begint iedereen op elkaar in te hakken. Gelukkig kunnen omstanders het zooitje ongeregeld tijdig tot bedaren brengen. Vermoedelijk draait het voor beide partijen uit op een voorlopig stadionverbod.

Lois (4) had ingezet op ridder Van Velsen en is blij met zijn overwinning. Eigenlijk vindt ze het vechten maar niets voor meisjes, maar toch wil ze later zelf ridder worden.

Jesper (5) gokte op Simon van Teylingen. Hij vond het gevecht niet eng om naar te kijken, want het was toch niet om het echie. Jinte (7) vond het erg spannend allemaal, want het zag er allemaal echt uit.

Workshop

Geïnspireerd door het riddertoernooi besluiten Daniel en Marijn (beiden 7) mee te doen aan de workshop ‘zwaardvechten’. Tijdens de instructies gaat het er nog tam aan toe, maar als ze het geleerde met elkaar in de praktijk moeten brengen, gaat de beuk er flink in. Marijn na afloop: ,,Ik vond het lekker dat we keihard mochten slaan. Alleen jammer dat we geen schild hadden, want dat hebben echte ridders ook.” Daniel heeft geen tijd voor een praatje omdat hij nog snel z’n laatste ridderplaatjes moet scoren.

Hilde kan terugzien op een zeer geslaagde verjaardag, die onder meer tot stand kwam door een financiële bijdrage van de provincie. Tja, zo kan iedereen groots uitpakken op z’n verjaardag…

Tekst en foto’s: Henk de Reus