Deze week: Manon van Goethem, zij verhuisde in 2011 naar Kopenhagen.
København – Het Uitgeest van haar jeugd herinnert Manon van Goethem zich als een heel fijne tijd waarbij zij veel buiten speelde met vriendjes van de buurt. Zij woonden van 1987 tot 2011 aan De Wilgen, bezocht de Molenhoek-school en daarnaast was zij met veel plezier actief bij IJs- en Fietsclub Uitgeest. Toen zij 23 jaar oud was, verhuisde zij naar Kopenhagen in Denemarken omdat haar vriend Ralph Groen uit Sint Pancras er na zijn afstuderen een goede baan kreeg aangeboden. Manon kreeg de kans om stage te lopen bij hetzelfde bedrijf en reisde hem een paar maanden later achterna.
Manon: “Thuis was men niet verbaasd. De baan van mijn vriend was te goed om niet aan te nemen. En het was een mooie kans voor mij om een afstudeerstage te doen bij dit zelfde bedrijf. Deze stage was in eerste instantie zes maanden en voelde dus nog niet als een definitieve emigratie, dat maakte de stap minder eng om te zetten. Ondanks dat ik het laatste jaar in Amsterdam woonde, kwam ik nog elke week in Uitgeest en het was best moeilijk familie en vrienden achter te laten maar gelukkig woon ik niet aan het einde van de wereld, skype ik en zie ik iedereen nog regelmatig.”
De eerste periode in het buitenland was best lastig omdat Ralph en Manon beiden een trainee programma deden. Dit zorgde er voor dat zij de eerste twee jaar naast Kopenhagen ook in Schotland en Qatar woonden. Omdat Ralph eerder met het programma begon, woonde Manon in haar eentje in Qatar. Dat was niet makkelijk en zij was dan ook blij toen ze weer terug kon naar het inmiddels vertrouwde Kopenhagen.
Manon: “Het duurt best lang voordat je je ergens echt thuis voelt en helemaal als je nog vaak in Nederland bent, een huis in Kopenhagen hebt en bijvoorbeeld in Schotland woont. Dan weet je soms even niet meer wat je thuis is. Ik heb nu, na drie jaar in Kopenhagen, pas echt het gevoel dat dit mijn thuis is.”
Buiten familie en vrienden miste Manon niet heel veel van Nederland want Denemarken lijkt behoorlijk op ons land. Ook in Denemarken doen Manon en Ralph alles met de fiets, kijken Nederlandse televisie, nemen altijd genoeg hagelslag en stroopwafels mee, vieren Sinterklaas en ontbijten met pindakaas en vlokken. Manon: “Ik ben wel wat beleefder in het verkeer, Deense fietsers of voetgangers stoppen altijd voor rood, ook als er niets aankomt. Ook volg ik graag het voorbeeld van mijn Deense collega’s en ga ik op tijd naar huis. Om 17.00 uur is het vaak helemaal leeg op kantoor.”
De Deense taal spreekt Manon helaas niet heel goed maar het meeste verstaat zij wel. Zij werkt als geoloog bij Maersk Oil, een oliebedrijf in Kopenhagen waar Engels wordt gesproken. Manon: “In dit bedrijf werken veel buitenlanders, je zit allemaal in een vergelijkbare situatie en op deze manier zijn veel van je collega’s ook je vrienden. Contact leggen met Denen is lastiger, ze zijn erg op zichzelf en je zal niet snel bij hen thuis worden uitgenodigd. De Denen spreken overigens prima Engels en hun humor is ook vrij direct maar woordgrapjes blijven lastig in een vreemde taal. Er wonen veel landgenoten in Kopenhagen en er is eens per maand een Nederlandse borrel. Als Nederland moet voetballen is het ook niet moeilijk om een kroeg te vinden die helemaal oranje kleurt.
Manon denkt niet voor altijd in Denemarken te blijven. Manon: “De olie industrie is heel internationaal en ik zou graag het avontuur aangaan om naar een ander land te verhuizen maar dan moet wel de olieprijs omhoog, want op dit moment liggen de banen niet voor het oprapen.” (Monique Teeling)
Kent u een Uitgeester die de grote stap naar het buitenland heeft gewaagd en zijn of haar verhaal wel wil vertellen aan de inwoners van Uitgeest? Laat het ons weten via kantoor@uitgeestercourant.nl.