Castricum – In de Volkskrant gaf wethouder Paul Slettenhaar vorige week een toelichting op de wijze waarop de gemeente vluchtelingen huisvest in flexwoningen. De wethouder spreekt positief over het experiment, waarmee Castricum een voortrekkersrol in het land vervult. Kritiek is er echter ook. Raadslid Peter Pinkhaar (PvdA) roept de gemeente op om te stoppen met flexwonen en in plaats daarvan meer geld te steken in het zogenoemde inclusief bouwen.

Pinkhaar: ,,Natuurlijk ben je blij dat je een eigen dak hebt als je uit een asielzoekerscentrum komt of als je je huis uit moet om wat voor reden dan ook. Je accepteert een gebrekkige kwaliteit, een hoge huurprijs en onzekerheid over je toekomst eind volgend jaar. Vergeten wordt waar het echt om draait: willen we in Nederland, in Castricum, een inclusieve samenleving opbouwen? De wethouder maakt een onderscheid tussen statushouders/spoedzoekers die hij een noodwoning biedt en andere inwoners van Castricum die in een gewone sociale huurwoning mogen wonen. Het argument van de wethouder dat er niet genoeg gebouwd kon worden is niet steekhoudend. Er werd en wordt in Castricum enorm veel gebouwd, hoofdzakelijk in de dure vrije sector. Het is een kwestie van politieke prioriteiten om iedereen fatsoenlijk te huisvesten. De vorm flexwonen, zeker als het commercieel wordt neergezet, is achterhaald: het biedt geen kwaliteit, is niet duurzaam en biedt geen perspectief om een leven op te bouwen.’’ Pinkhaar stuurt aan op modulair bouwen, een kwalitatieve en snelle vorm van tijdelijke woningbouw door woningcorporaties voor de duur van vijftien à twintig jaar. ,,Dat is aantoonbaar duurzaam en biedt mensen het perspectief om een toekomst en netwerk op te bouwen. Het enige wat nodig is, is politieke moed.’’