Als jullie dit lezen ben ik verhuisd naar Amsterdam. Ondanks dat ik zelf niet geboren en getogen ben in Castricum (geboren in Heemskerk, in het toen nog Sint Jozef ziekenhuis) heb ik mij er wel altijd thuis gevoeld. De duinen, de Papenberg en het strand behoorden tot mijn vaste hardlooprondjes.

Ik genoot hier altijd erg van. Vorige week liep ik nog een route rondom de Papenberg en kwam allemaal van die ‘kabouterhuisje’ tegen op boomstammen (velen die dit lezen weten wat ik bedoel). Toen moest ik stiekem wel even glimlachen en dacht: ‘Dat heeft iemand hier toch maar ooit bedacht’. Ik zag dat de kleine kinderen, die er aan het spelen waren, het erg leuk vonden.

We weten niet wat de te toekomst zal brengen in deze (corona)tijd. Daarom is het zo belangrijk om te genieten, leven in het nu, lekker naar buiten, de natuur in. Zoals mijn trainer Tom Metselaar altijd zegt: ‘Niemand is een binnenmens’. Hardlopend, op de MTB of samen heerlijk wandelen of met het hele gezin. Heerlijk genieten. Ik heb me altijd gezegend gevoeld dat ik binnen 900 meter hardlopend in de duinen kon zijn. Ik heb een heerlijke tijd gehad in Castricum en koester deze momenten. Ik zal de duinen, de Papenberg en het strand missen. Daarom wil ik zeggen: Castricum, Dankjewel!

Brenda Calis