,,Ik heb in een paar dagen zoveel respect voor boeren gekregen”

Foto boven:
Het is weer eens wat anders, kamperen op een landbouwwagen in een boerenschuur. (Foto: Henk de Reus)

Onze verslaggever bezoekt ook dit jaar weer vaste gasten op campings in de verschillende dorpskernen om ze te vragen waarom ze steeds naar Castricum terugkeren en wat hen hier zo aantrekt.

Castricum – Inge van der Feltz en dochter Feline besloten samen enkele dagen landelijk te kamperen. Altijd goed voor de ouder-kind band. Ze troffen het alleen niet met het weer. Hun tent bleek hier ook niet op berekend. Uiteindelijk belandden zij in de landbouwschuur van Jan en Gerda de Graaf, tussen de gierwagen, de zwadhark en zware tractoren.

Het is een vreemd gezicht om twee kamperende dames op een landbouwwagen in een grote schuur in hun tentje aan te treffen. Aan het voorrek van de landbouwwagen hangt wasgoed te drogen. Zelf spelen Inge (49) en Feline (13), liggend in hun tentje, een spelletje Yahtzee. Je zou denken dat kamperen een buiten aangelegenheid is. Dit vraagt dan ook op z’n minst om uitleg.

Ervaring

Feline deed in het verleden wat kampeerervaring op bij de scouting en het gezin bracht eens een trekvakantie door in Zweden. ,,Daar stonden de safaritenten, kant en klaar en compleet ingericht, op ons te wachten. ,,Eigenlijk was het meer glamping”, geeft Inge (49) toe. Deze keer wilden we het wat primitiever doen. Ik ben een natuurmens en ben graag buiten. Om dure luxe vakanties geef ik niet. Een paar dagen kamperen bij de boer leek mij wel wat. Ik kwam uit bij ‘De Polle’. Omdat we geen ervaren kampeerders zijn en niet voor onaangename verassingen willen komen te staan belden we vooraf met de camping om te vragen wat je bij kamperen zeker niet mag vergeten. Carla, de dochter van Jan en Gerda, wees op een speciale stekkeraansluiting. Een koelkastje bleek ook handig te zijn. Deze vonden we voor tien Euro op Markplaats. Een kooktoestelletje konden we van iemand lenen, dus we dachten er helemaal klaar voor te zijn. Ik houd er niet van om op de camping tig haringen in de grond te slaan. Daarom namen we twee pop-up tentjes mee en vertrokken richting Castricum.”

Weersomslag

Inge vervolgt: ,,Toen we hier aankwamen was het weer prima. We gooiden onze tentjes – één om in te slapen en één voor de spullen – in de lucht en het stond meteen. Mooie start dus. Later in de middag vielen de eerste regenspetters. Aanvankelijk waren ze nog te tellen en denk je, liggend in je tentje, ‘dit is dus de romantiek van het kamperen, buiten zijn en toch niet nat worden’. Gaandeweg ging het harder regenen en daar was ons nylon tentje niet op berekend. Hij bleek zo lek als een mandje te zijn. Toen het water later op de avond met bakken uit de lucht viel leek het binnen wel harder te regenen dan buiten. Via de rits van de ingang van de tent stroomde het water naar binnen.” Voor beiden was code rood ingetreden. ,,Tegen 23.30 uur had ik het wel gehad en ging ik het liefst met de natte spullen naar huis”, bekent Feline. ,,Maar dan ken je m’n moeder nog niet”, voegt ze er direct aan toe. ,,Die geeft nooit op. Ze stelde voor de luchtbedden in de auto te leggen en de nacht in de auto door te brengen. Zo gezegd, zo gedaan.”

Landelijk

Inge: ,,De volgende ochtend vroegen we aan Carla of we de resterende nachten in de schuur mochten slapen. Dat was geen probleem. ,,Zo hadden we tenminste een knap dak boven ons hoofd”, zegt Inge. ,,We zeiden er bij dat we met tent en al wilden verhuizen. Het moest wel op kamperen lijken natuurlijk.” De tentjes werden op de grote landbouwwagen geplaatst. Normaal wordt deze gebruikt om grote balen hooi of strandhuisjes te vervoeren, maar nu deed deze toch geen dienst.

,,Landelijker dan dit kan het niet”, zegt Inge tegen de verslaggever, terwijl ze naar de gierwagen, de zwadhark en de tractoren om haar heen wijst. Op de achtergrond is het geluid van kalfjes te horen. In de nok van de schuur bevindt zich een zwaluwnest. Vader en moeder zwaluw komen net de schuur binnen vliegen met voer voor hun kroost. Inge vertelt met een glas wijn in de hand dat ze gezien heeft dat er op de boerderij hard wordt gewerkt. ,,Ik heb in een paar dagen zo veel respect voor boeren gekregen. En Jan en Gerda zijn zulke lieve mensen. Ze doen alles voor je”, zegt Inge. ,,Je voelt je snel familie van elkaar.”

Contact

Omdat ze in de schuur verblijven is het contact met de buren wat minder. ,,Af en toe is er tijd voor een praatje, bijvoorbeeld als andere campinggasten hun fiets uit ‘onze’ schuur komen halen. Maar een beetje privé heeft ook voordelen”, zegt Inge. ,,Op de camping mag geen muziek worden gedraaid, maar hier zetten we ’s avonds lekkere discomuziek op. Niemand die het hoort. En op de landbouwwagen is genoeg ruimte over om een dansje te maken.

Etenstijd nadert en het geleende kookstelletje wordt tevoorschijn gehaald. ,,Dit vind ik nou zo leuk aan kamperen”, zegt Inge. ,,Lekker primitief koetelen en rommelen om een maaltijd te bereiden. Zo gezellig! Wijntje erbij. Helemaal goed.”

Je zou denken dat kamperen voor de dames voortaan ‘not done’ is. Maar nee hoor, volgend jaar gaan ze weer. ,,Maar wel met een tent die tegen regen bestand is”, zegt Feline.