Castricum – Zestig jaar geleden, op 22 juli 1959, gaven Piet en Annie Raa elkaar het jawoord. Het huwelijk werd niet in Castricum gesloten, maar inmiddels woont het echtpaar wel al zo’n dertig jaar in deze gemeente. Daarom kwam locoburgemeester Ron de Haan dinsdag 22 juli op visite om de jubilarissen namens de gemeente Castricum te feliciteren.

Piet Raa kwam in Zijdekarspel ter wereld als zoon van een slager. Het gezin verhuisde later naar West-Knollendam. Zijn vrouw Annie ontmoette hij er bij toeval op de avond van een toneeluitvoering. Piet speelde bij de plaatselijke toneelvereniging en kwam, onderweg daarheen, op straat een dorpsgenoot tegen. Annie vertelt: ,,Ik woonde toen in Krommenie en ik was door een jongen uit West-Knollendam gevraagd om met hem mee te gaan naar die toneelvoorstelling met een bal na afloop. Toen we Piet op straat tegenkwamen, bleven die jongens even met elkaar staan praten. Later die avond, tijdens het bal, vroeg Piet mij ten dans. Tijdens het dansen wilde hij weten of ik verkering met die jongen had, maar dat was niet zo. Toen heeft Piet me uitgenodigd voor het jaarlijkse uitje van de toneelvereniging.’’ Piet vult aan: ,,Ik vond haar een leuk meisje om mee te vragen. We deden bij de vereniging allemaal elke week een gulden in de pot en eens per jaar maakten we daar een busreisje van.’’

Nadat het huwelijk was gesloten, kreeg het echtpaar de kans om te gaan wonen in een oude pastorie. ,,Dat was een dependance van ‘ons huis’ en ze zochten een echtpaar om daar de boel te regelen. Er waren dertig sollicitanten, maar wij zijn het geworden.’’ Het gezin breidde zich uit met de komst van een tweeling (dochters) en later nog een zoon. Elf jaar lang vormde de pastorie de thuishaven van het echtpaar, daarna moest het pand worden gesloopt en werd elders in het dorp een woning betrokken. Na dertig jaar had mevrouw Raa er genoeg van: ,,Je had er niets en ik deed alles op de fiets. Elke keer dat lange stuk langs een open weg, veel wind, naar de kapper, de tandarts, enzovoort. Ik was het echt zat.’’ Op zoek naar een nieuwe tandarts kwam ze, dankzij een tip van haar broer, uiteindelijk in Castricum terecht. Toen ze daar rondfietste, ontdekte ze hoe mooi het er was. ,,Daar wilde ik graag wonen, maar onze zoon van 19 wilde dat niet. Hij had zijn vriendenkring in West-Knollendam en weigerde om te verhuizen.’’ Het echtpaar loste dit uiteindelijk op door de brandstofkosten voor de vriendenbezoekjes te vergoeden. (Tekst + Foto: Bos Media Services)