Croissantjes in plaats van aardbeien: ,,De sfeer op de camping is als vanouds gebleven”

Onze verslaggever bezoekt ook dit jaar weer vaste gasten op campings in de verschillende dorpskernen om ze te vragen waarom ze steeds naar Castricum terugkeren en wat hen hier zo aantrekt.

Castricum – De route naar boerderijcamping ‘Sleutelhoeve’ in Bakkum voert langs idyllische smalle slingerweggetjes met aan weerszijden pittoreske huisjes. Het lijkt erop of de tijd hier honderd jaar heeft stilgestaan. Voor de woning van eigenaar Piet Borst staat een gedenksteen met de portretten van zijn ouders. Binnen houden de Berner Sennenhonden Kees en Kobus de wacht.

Bezigheden

Rob en Willy Ubels uit Purmerend staan sinds 2003 regelmatig op de camping. Dit seizoen staan ze er drie weken. De gekleurde lampionnen aan het dak van de voortent maken het interieur gezellig. Rob (61) werkt als zelfstandige in de autobranche en houdt zich bezig met sales en marketing van waterstof- en elektrische auto’s. Hij helpt bedrijven te vergroenen. Als de verslaggever naar de leeftijd van Willy vraagt is haar eerste reactie ‘veel jonger’.

Dan volgt een knipoog en noemt ze het getal 60. Willy werkt drie dagen per week in de kinderopvang. In een hoek van de voortent staat een kunstvoorwerp. Het is een vogel, van Braziliaans speksteen. Het bewerken van dit materiaal is een hobby van Willy. Ze laat foto’s op haar telefoon zien van een speksteen zeemeermin en van een kindje in de baarmoeder (zie inzet). ,,De laatste heb ik als cadeau aan onze zoon en schoondochter gegeven toen deze zijn eerste kindje kreeg”, zegt Willy. ,,Wat haar ogen zien, kunnen haar handen maken”, zegt Rob trots. Ook blijkt Willy verdienstelijk te kunnen tekenen. Ze toont een zelfgemaakte tekening van hun in 2016 overleden Jack Russel ‘Twister’. Deze is nauwelijks van een foto te onderscheiden.

Rob rijdt graag in 4 x 4 terreinwagens door onherbergzame gebieden. Deze zijn in Nederland niet te vinden, dus gaat hij hiervoor wel eens naar Engeland. ,,‘Green laning’ noemen ze het daar”, aldus Rob. ,,Je gaat dan van de gebaande paden af en komt op plaatsen waar je met een gewone auto niet kunt komen.” Een aantal keren bestuurde hij de terreinwagen die tijdens de halve marathon van Egmond wordt ingezet om namens Radio Egmond verslag te doen.

Gré en Piet Borst

Rob en Willy hebben de vorige eigenaren van de camping, Gré en Piet Borst, goed gekend. ,,Ze zijn helaas kort na elkaar in 2011 overleden”, vertelt Willy. ,,Als je hier aankwam kreeg je altijd een doosje aardbeien als welkomstgeschenk. Piet had naast de camping drie kassen staan waar hij aardbeien kweekte en deze stekte om ze uit te venten. Het waren gemoedelijke mensen die altijd interesse voor hun gasten hadden. Het overlijden van de twee is hard aangekomen bij de vaste campinggasten. De familie heeft daarom een gedenkteken met hun portret bij de ingang van de camping geplaatst. Dat heeft een behoorlijke impact bij de campinggasten gehad en hen zeker goed gedaan.” Rob vertelt dat zoon Piet het bedrijf na het overlijden van zijn ouders heeft overgenomen. ,,Huub werd de manager van de camping en Piet de techneut. De aardbeienkassen verdwenen en Piet is een loonbedrijf begonnen in de loods bij de camping. Hij ontwikkelt en verbetert landbouwmachines en – werktuigen die op het werk om en rond de boerderij kunnen worden toegepast.”

Sfeer

De gedenksteen bij de ingang van de camping (Foto: Henk de Reus)

Rob en Willy vertellen dat de sfeer op de camping altijd hetzelfde is gebleven. Het is hier nog steeds gemoedelijk en de meeste gasten kennen elkaar. De geste bij aankomst – het doosje aardbeien – is verdwenen, maar daarentegen hangen er nu na de eerste nacht verse croissantjes aan de tent”, aldus Rob. ,,Ook organiseert men regelmatig een partijtje jeu de boules en een gezamenlijke barbecue.

Miezeren

Rob en Willy vermaken zich prima op de camping en ze vinden de omgeving uniek. De afgelopen periode was het prachtig weer om te fietsen of te wandelen. Ze gaan graag naar de weekmarkt en pikken zo nu en dan een terrasje. Vandaag zit dit er niet in, want het miezert. Op het moment dat de verslaggever wil opstappen gaat de miezer over in dikke regendruppels. Het uitzicht naar buiten doet mistroostig aan, maar het getik van de druppels op het dak van de tent geeft een comfortabel gevoel. Het mindere weer is geen probleem voor Rob en Willy want zij vermaken zich de rest van de dag prima met speksteen en lezen. (Tekst / Foto’s: Henk de Reus)

Drie generaties ‘Piet Borst’ bijeen. Rechts Piet Borst sr. (vierde generatie). Links zijn zoon Piet (vijfde generatie) met de foto van opa/vader Piet Borst (Foto: Henk de Reus)