Brigitte gestopt bij De Oude Keuken

Foto boven:
Brigitte (op de voorgrond rechts) wordt letterlijk uitgezwaaid op het naar haar genoemde terras. (Foto: Minou Spits)

Castricum – Brigitte van Campen was vijftien jaar directeur van achtereenvolgens de horeca/leerwerkbedrijven Het Oude Theehuys en De Oude Keuken op Duin en Bosch. Op zondag 22 mei nam Brigitte afscheid en werd ze feestelijk uitgeluid.

Door Hans Boot

Het zal even vreemd zijn om Brigitte van Campen (59) niet meer de scepter te zien zwaaien in De Oude Keuken. Ondanks dat ze nog niet echt de pensioengerechtigde leeftijd heeft bereikt, nam ze afscheid en vertelde waarom: ,,Zowel voor mij als voor De Oude Keuken is het goed om een nieuwe wind te laten waaien. Dit brengt voor beiden nieuwe energie en mogelijkheden. Ik laat het bedrijf in vertrouwen achter bij een ijzersterk team van vakmensen onder de nieuwe bezielende leiding van collega en ervaren sociaal ondernemer Edwin Teljeur.’’

Fijne sfeer

Het restaurant verhuisde in 2014 vanuit het oude duinboerderijtje naar het pand dat vroeger dienst deed als gaarkeuken. Op de vraag of dat gebracht heeft wat Brigitte ervan verwachtte luidt haar antwoord: ,,Het heeft veel meer gebracht. We zijn flink gegroeid en hebben heel veel mensen opgeleid en begeleid naar nieuwe werkplekken of vervolgonderwijs. We hebben ook impact kunnen maken bij onze toeleveranciers en collega’s van sociale ondernemers als Bak’m, Fermento en de Klompenhoeve. Daarnaast hebben we veel bezoekers ontvangen, maar ook feesten, evenementen, vergaderingen en caterings verzorgd. Dat resulteerde in heel veel blije mensen en een fijne sfeer. Nu verzorgen we ook nog het ontbijt voor gasten van hotel De Watertoren tegenover ons. Dat alles maakt dat we blijven groeien!’’

Corona

Er komt heel wat kijken bij de exploitatie van een dergelijk bedrijf, maar ook daarover laat Brigitte zich positief uit: ,,Buiten de coronatijd om hebben we altijd in de zwarte cijfers gedraaid en halen we meer dan 85 procent van onze omzet uit de horeca. Dat is erg knap voor een sociale onderneming. Het doel van onze stichting is namelijk maatschappelijke winst en dat is het creëren van werk- en leerplekken voor mensen met afstand tot de arbeidsmarkt. Onze middelen worden ingezet om dit doel te bereiken en dat lukt al vijftien jaar.’’

De Oude Keuken heeft een gevarieerde menukaart. Toch was er niet aan te ontkomen dat het diner werd geschrapt. Daar werd echter tijdens corona een prima alternatief voor bedacht: ,,We zijn soepel geswitched naar afhaal- en bezorgmaaltijden. Ook nu nog is dat mogelijk via de webshop en er zijn vast in de toekomst nieuwe kansen voor de avondmaaltijd’’, aldus de afgezwaaide directeur.

Muziekoptredens

Brigitte laat ook weten dat de personele bezetting van De Oude Keuken goed geregeld is: ,,Elk jaar beginnen er nieuwe leerlingen aan trajecten en stromen er leerlingen uit. Daarvoor is het is nog steeds belangrijk om gemeentes, scholen, beroepsonderwijs en verwijzers op de hoogte te brengen van onze leer- en werktrajecten. Verder werken we met een heel divers team van vakkrachten, begeleiders, oproepkrachten, leerling-medewerkers en vrijwilligers.

De horecagelegenheid organiseerde regelmatig muziekoptredens op de zondagmiddag, die ook door corona vervielen. Brigitte: ,,Onze muziekvrijwilliger start dit weer zoetjes aan op, maar zou best wat hulp daarbij kunnen gebruiken.’’

Brigitte vertrekt, maar haar naam blijft gekoppeld aan het terras. (Foto: Minou Spits)

Afscheid

Vele relaties, familieleden en vrienden kwamen 22 mei naar De Oude Keuken om afscheid te nemen van Brigitte. Ze werd toegesproken door Thijs Pennink, bestuursvoorzitter van de stichting, burgemeester Mans en coördinator Leren & Werken Haya Hinten. Na haar dankwoord werd Brigitte aangenaam verrast toen ze naast de entree van het restaurant het bord ‘BRIGITTE VAN CAMPEN TERRAS’ mocht onthullen dat haar door het bestuur en personeel van De Oude Keuken werd aangeboden.

Tot slot reageert ze op de vraag wat haar dierbaarste herinneringen zijn: ,,Dat zijn er teveel om op te noemen. Het meest genoot ik toch altijd van het zien van de leerlingen die vaak wat timide binnen kwamen, maar na verloop van tijd enorm groeiden in vaardigheden en zelfvertrouwen. Met zoveel geduld en kennis begeleid door mijn team. Dat maakt mij nog steeds erg trots en dankbaar. Ik hoop ze dan ook nog vaak te zien op mijn eigen terras…’’