Boswachter Dirk Glorie (60): ‘Ik ben nooit uitgeleerd’

Castricum – Al ruim dertig jaar zit hij in het vak en zijn belangstelling gaat steeds meer uit naar uit naar cultuurhistorie en archeologie. Boswachter Dirk Glorie (foto) noemt het ‘fascinerend’ om overblijfselen van een ander leven te vinden.

Door Ans Pelzer

,,Hier is in het verleden echt geploeterd om iets te verbouwen. Met paard en wagen moest alles aan-en afgevoerd worden. Dat kan ik denken als ik een akkertje vind in de duinen onder arme grond. Mooi om te zien. We zoeken vanuit PWN ook naar sporen van het verleden in het duingebied. Die geschiedenis is belangrijk’’, meent Dirk. ,,In de 19e eeuw waren er grote ontginningen om natuur te beteugelen en er landbouwgrond van te maken. Er werden ook boerderijen gebouwd en de grond werd vlak gemaakt om dichter bij het grondwater te komen. Er kwam veeteelt en akkerbouw. Daar zijn nog sporen van terug te vinden. De afwatering langs de Zeeweg, het Koningskanaal is uit die tijd. Al die landbouw is nooit een succes geworden. De arme zandgrond was en is daarvoor te droog of te nat. De mest werd uit de stad gehaald. Dat waren menselijke uitwerpselen die in beertonnen hier naartoe werden versleept. Die vaten vinden we soms nog terug bij die oude akkertjes.’’

Interesse in het verleden

Dirk begon zijn carrière als hovenier na het afronden van de Land- en Tuinbouwschool. ,,In de loop der jaren ben ik me steeds meer gaan interesseren voor het verleden. Ik heb ook een cursus gevolgd bij Stichting Oer-IJ. Lia Vriend, die onlangs overleed, heeft me daar met haar enthousiasme heel veel geleerd en geïnspireerd. De kennis die ik daar heb opgedaan komt goed van pas in mijn dagelijkse werk.’’

Werkverschaffingsprojecten

,,Vanuit het verleden leer je het heden beter begrijpen. Tijdens de grote recessie, rond 1930, zijn grote stukken landbouwgrond bebost. Dat gebeurde in het kader van werkverschaffingsprojecten. Er was een enorme werkloosheid en mensen, veelal uit de steden, werden aan het werk gezet om de grond te bewerken en bomen te planten. In Amsterdam dateert het Amsterdams Bos als werkverschaffingsproject ook uit die tijd. Het ging daarbij om bosaanleg en de opbrengst van hout, maar dat viel nogal tegen. De Haagscheweg in Bakkum herinnert eraan dat er rondom die plek veel mensen uit Den Haag aan het werk waren. De Zaandammerlaan in het duingebied van Bakkum verwijst daar ook naar.’’

‘Nooit uitgeleerd’

,,Cultuurhistorie maakt het verleden tastbaar, archeologie liegt niet. Het is steeds weer leuk om iets te herkennen uit dat verleden. Voordat er iets in het duin gedaan wordt kijken we altijd eerst of er mogelijk iets van archeologische of cultuurwaarden kan liggen. Ik raak nooit uitgeleerd. We organiseren vanuit PWN ook thema-excursies, bijvoorbeeld over de historie van het gebied. Mijn werkplek is in het mooiste gebied van Nederland en ik heb er heel veel plezier in. Het is nog steeds mijn droombaan.’’ (Foto: Ans Pelzer)